Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος - Νικόλαος Σωτηρόπουλος

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ 2012 ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ 26 ΜΑΙΟΥ 2012, ΕΟΡΤΗ 27 ΜΑΙΟΥ 2012, ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΣΟΣ, ΠΡΟΚΟΠΙ ΕΥΒΟΙΑΣ, ΕΥΒΟΙΑ, ΙΣΤΙΑΙΑ ΝΙΟΥΖ, ISTIAIA NEWS

ΣΩΖΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ

Διηγείται ο πατηρ Χαράλαμπος στις 8/8/2012

Με τη χάρη του Θεού σήμερα επισκέφθηκα το ιερό προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου που βρίσκεται στο Προκόπιο Ευβοίας. Αφού ασπάστηκα το τίμιο λείψανο του μεγάλου αυτού Αγίου στη συνέχεια άκουσα τον εφημέριο ιερέα του ναού να διηγείται ένα θαύμα που έκανε ο Άγιος σε μία γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη.
Όταν εκείνη βρισκόταν στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης του παιδιού της, την κάλεσε στο γραφείο του ο γιατρός της μαζί με τον σύζυγό της για να μιλήσουν. Με πολύ συμπάθεια αλλά και λύπη της ανέφερε ότι το παιδί που κυοφορούσε από τον 4ο μήνα παρουσίαζε προβλήματα και ότι είναι ανάγκη να γίνει διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση). Η νέα μόλις το άκουσε αυτό αντέδρασε και αρνήθηκε. Φυσικά και ο γιατρός δεν επέμενε αλλά όφειλε να ενημερώσει για την κατάσταση της υγείας του παιδιού. Η νέα έφυγε σιωπηλή και όταν πήγε σπίτι της προσευχήθηκε στο Θεό για να την βοηθήσει στο πρόβλημά της. Μετά από αρκετή ώρα κουράστηκε και πριν κοιμηθεί είπε, Θεέ μου δεν υπάρχει και για μένα ένας Άγιος να με βοηθήσει στον πόνο μου, να κάνει ένα θαύμα να γεννηθεί υγιές το παιδί μου. Αφού αποκοιμήθηκε είδε στον ύπνο της 4 λάρνακες (= θήκη που τοποθετούν για προστασία το ιερό λείψανο του Αγίου) (σαν να έλεγε ο Θεός, έναν Άγιο μου ζήτησες 4 σου δείχνω) και άκουσε φωνή να λέει

: - Να ο Άγιος που ζήτησες. Τότε μία από αυτές τις λάρνακες άνοιξε και από μέσα βγήκε ένα παλληκάρι που της είπε:

- Είμαι ο Ιωάννης από τη Ρωσία και θα βοηθήσω να γεννηθεί υγιές το παιδί σου. Η γυναίκα ξύπνησε βέβαιη ότι θα πραγματοποιηθεί η υπόσχεση του Αγίου. Πράγματι το παιδί γεννήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα, όταν ήρθε η ευλογημένη ώρα της βαπτίσεως έγινε το μυστήριο στο προσκύνημα και έδωσε το όνομα Ιωάννης στο παιδί.

Να έχουμε την ευλογία του. 
 ΠΗΓΗ................http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=40
..................................................................................................................................................................
 

ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΠΟ ΠΤΩΣΗ ΒΡΑΧΟΥ

Την Τετάρτη 2/5/2012 φόρτωσα τη μηχανή και ξεκίνησα με την κοπέλα μου για τους Ωρεούς στη Β. Εύβοια. Κατά τις 1 περίπου το μεσημέρι, βρισκόμαστε 7 χλμ. πριν το Προκόπι να ταξιδεύουμε σ' ένα πανέμορφο τοπίο. Ήμασταν στο τμήμα εκείνο όπου έχεις το ποτάμι και βλάστηση στα δεξιά σου (εννοείται με κατεύθυνση προς Προκόπι) και αριστερά απόκρημνα βράχια, που τα συγκρατούν τοίχοι αντιστήριξης και πλέγματα.

 

Πρέπει να πήγαινα με 70 χλμ./ώρα, ήρεμος, όταν ξαφνικά σκάει στο οδόστρωμα ένας βράχος και αμέσως περνάμε εμείς δίπλα του, άθικτοι! Η διάμετρος του βράχου πρέπει να ήταν παραπάνω από μισό μέτρο και έσκασε περίπου 2μ. μπροστά κι 1μ. αριστερά από τη μηχανή, εντός της λωρίδας μας! Από θαύμα οδηγούσα ελαφρώς δεξιά. Το βράχο τον είδα λίγο πριν αγγίξει το έδαφος, άκουσα έναν κρότο και πρόλαβα να δω να φεύγουν μερικά μικρά κομμάτια που έσπασαν από την πρόσκρουση. Κανένα δε μας ακούμπησε ή ήταν τόσο μικρά που δεν καταλάβαμε τίποτα! Τη σκηνή αυτή τη βλέπω ολοζώντανα ακόμα και τώρα στο μυαλό μου και θυμάμαι ότι όλα έγιναν τόσο γρήγορα, που ούτε πρόλαβα να στρίψω τη μηχανή, ούτε πρόλαβα σχεδόν να παγώσω από φόβο. Απλά πέρασα εντελώς δίπλα και μετά το συνειδητοποίησα. Συνειδητοποίησα ότι θαυματουργικά σωθήκαμε και πως πήρα απάντηση σ' ένα ερώτημα που είχα λίγο πιο πριν στη διαδρομή. Σκεφτόμουν “να πάμε να προσκυνήσουμε τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο, ή μήπως όχι, να μην καθυστερούμε και άμα είναι άλλη φορά, ή στο γυρισμό ίσως;”. Πραγματικά αυτό σκεφτόμουν πιο πριν! Ε, μετά το γεγονός εννοείται πως πήγαμε κι ανάψαμε κερί. Εκεί μέσα στην Εκκλησία, δίπλα από το σκήνωμα του Αγίου, μας βρίσκει μια κυρία και μας λέει βουρκωμένη “Ήμασταν πίσω σας και σας βλέπαμε... Τα βράχια πάνω απ' τα κεφάλια σας πέρναγαν... 20 αυτοκίνητα σταμάτησαν μετά από την κατολίσθηση... Η Παναγιά κι ο Θεός μαζί σας!” Την ευχαριστήσαμε και φύγαμε συγκινημένοι. Δεν είχαμε καταλάβει τίποτα. Ήμασταν οι πρώτοι λοιπόν, μπροστά απ' όλους, όταν συνέβη η κατολίσθηση.

Ο Θεός μας έσωσε εκείνη την ημέρα από βέβαιο θάνατο (ή σοβαρό τραυματισμό, πείτε το όπως θέλετε) και ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος ο θαυματουργός.

Εμφάνιση του Αγίου και ενίσχυση σε γυναίκα που πήγαινε με τα πόδια για προσκύνημα στο Ναό του - 2011

Διηγείται μια γυναίκα:

Πιστεύω πολύ στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο.Μου συνέβει και εμένα κάτι όταν ξεκίνησα με τα πόδια απο τα Ψαχνά Ευβοίας να πάω να προσκυνήσω το ιερό λήψανο του Αγίου το 2011.Ξεκίνησα έχονταν το προαίσθημα οτι θα δώ τον Άγιο Ιωάννη μπροστά μου,όπως και έγινε.Δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω μέχρι την εκκλησία γιατί ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα με τα πόδια εως εκεί.Όμως έταξα στον Άγιο πως και σέρνωντας θα έφτανα στην εκκλησία.Πράγματι στην τελευταία ευθεία προς την εκκλησία τα πόδια μου δεν με κρατούσαν ήμουν έτοιμη να πέσω στο δρόμο και να συνεχήσω σέρνωντας ως εκεί.Δεν ένιωθα τα πόδια μου!Αλλά πίστεψα βαθιά και έλεγα μέσα μου "πρέπει να συνεχήσεις,ο Άγιος σε περιμένει.Λίγα μέτρα έμειναν ακόμα!".Και ο δρόμος φαινόταν ατελείωτος!Τότε εμφανίστηκε μπροστά μου ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος σε όραμα και ξαφνικά πέρασε ο πόνος απο τα πόδια και ένιωθα μια απίστευτη δύναμη μέσα μου σαν να μην είχα κάνει τόσα χιλιόμετρα.Με έπιασαν δάκρυα χάρας που είδα τον Άγιο και μου έδωσε δύναμη να συνεχήσω.Ευτυχία και γαλήνη ήταν τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν.Έπειτα άρχησα να τρέχω και άφησα πίσω την παρέα μου για να φτάσω στη εκκλησία να ανάψω κέρι στον Άγιο Ιωάννη και να προσκυνήσω.

 ΠΗΓΗ......http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=40

ΠΟΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΡΩΣΣΟ

1.Θεραπεία καρκίνου στη γλώσσα

Αναφέρει κάποιος:

Μεγαλη η χάρη του.Τον ειχα επισκεφθει πριν 4 χρονια (σχόλιο efthumhs: εννοεί το 2007) -Καρκινος στη βαση της γλωσσας...Ο γλυκός λόγος ενος ασπρομάλλη ιερεα,και η χαρις του Αγίου,μου επετρεψαν να ζω μεχρι σημερα και να εχω θαυμασιες εμπειρίες...Ας μας βοηθα η χαρη του...
...........................................................................................................................................................
2. Πριν 10 χρόνια (σχόλιο efthumhs: εννοεί το 2000) είχα αλλεργία αγνωστου αιτιολογίας που για 7 μήνες οι γιατροί δεν έβρισκαν από τι προκαλούντο. Μετα από επίσκεψή μου στην Εκκλησία στο Προκόπι ( σχόλιο efthumhs: εννοεί τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου), το ίδιο βράδυ δεν είχα κανένα συμπτωμα και σταμάτησα τις κορτιζόνες και τα αντιαλλεργικά. Από τότε, είμαι καλά."
........................................................................................................................................................
3. Ό Άγιος Ιωάννης Ρώσος θεραπεύει νευρική ανορεξία

Μια μητέρα είχε μια κόρη ονόματι Γεωργία η οποία είχε χάσει το αίσθημα της πείνας. Είχε χρόνια να πει τη λέξη πεινώ.Όποιος την αντίκρυζε θεωρούσε πως έβλεπε ένα σκελετωμένο αφρικανόπουλο (σχόλιο efthumhs: ο όρος στον τίτλο "νευρική ανορεξία" είναι δικός μου). Μάνα και κόρη, ήρθανε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο και παρακάλεσαν τον Ιερέα να τους ψάλλει μια παράκληση.Πράγματι πρόθυμα ο ιερέας το έκανε. Μόλις τελείωσε η ακολουθία, η Γεωργία ένοιωσε πείνα, κάτι που είχε να αισθανθεί χρόνια. Γυρισε στη μητερα της και της λεει: "Μάνα πεινάω"..Και απο τότε συνήλθε και συν τω χρόνω αποκαταστάθηκε η υγεία της πλήρως

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο της Παράκλησης του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι Ευβοία
...............................................................................................................................................................
4. Άμεση θεραπεία εγκεφαλικής συμφόρισης

Μια κοπέλα, η Β.Χ, ήταν σοβαρά άρρωστη. Είχε πάθει εγκεφαλική συμφόριση (δηλαδή θρόμβοι αίματος είχαν κατακλύσει τον εγκέφαλό της) και οδηγείτο με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο. Οι γονείς της την είχαν μεταφέρει στο νοσοκομείο. Τη στιγμή που ο γιατρός τους έδειχνε στην οθόνη του μηχανήματος το αίμα στον εγκέφαλο της κοπέλας, η μητέρα της επικαλέστηκε δυνατά τον Άγιο Ιωάννη Ρώσο να την σώσει. Ακαριαία τότε γιατρός και γονείς βλέπουν τους θρόμβους αίματος να παραμερίζουν (σαν να τους έδιωχνε ένα άορατο χέρι) και η κοπέλα να ξυπνά απο τον λήθαργο και να αναζητά τη μητέρα της. Απο τότε η κοπέλα συνήλθε εντελώς, παντρεύτηκε και απέκτησε και παιδί...

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο του π. Ιωάννου Βερνέζου "Βίος και θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ομολογητού"
.............................................................................................................................................................
5. Θεραπεία καλπάζουσας μορφής λευχαιμίας

Το τρίχρονο παιδί ενός νέου ζευγαριού,(το οποίο παιδί είχε βαπτιστεί στον ναό του Οσιου Ιωαννη του Ρωσου και ήταν το πρώτο τους παιδί) έπασχε απο καλπάζουσας μορφής λευχαιμίας. Οι γονείς το πηγαν σε γιατρούς αλλα εκείνοι τους είχαν απελπίσει.Λευχαιμία ήταν αυτή...Μια φορά,που γυρισαν στο σπίτι τους απο τον γιατρό απογοητευμένοι λόγω της διάγνωσης, ο πατέρας φώναξε-έκραξε: "Άγιε Ιωάννη Ρώσε σώσε το παίδι μου, δεν έχω το κουράγιο να το δω να πεθαίνει. Θυμίσου που το έφερα στην εκκλησία σου και το βάπτισα". Μόλις είπε αυτά τα λόγια, το παιδί κάτι έδειξε προς τον τοίχο. Γυρίζουν όλοι προς τα εκεί και τι βλέπουν;Η μορφή του Οσίου Ιωάννη πέρασε απο εκεί (την είδαν όλοι) σαν αστραπή και το παιδί απο εκείνη την ώρα σώθηκε. Η λευχαιμία εξαφανίστηκε...

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο του π. Ιωάννου Βερνέζου "Βίος και θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ομολογητού"
...........................................................................................................................................................
6. Οδοιπορείες προς τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο

Προς τις τελευταίες σελίδες του Βιβλίου θαυμάτων του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου αναφέρεται το εξής (γενική περιγραφή δική μου):

Παραμονή της μνήμης του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, πολλοί πιστοί, απ όλη την Ελλάδα, ξεκινάνε με τα ποδια παρεες - παρεες απο τη Χαλκίδα να πάνε στο Προκόπι όπου και το ολόσωμο λείψανο του Αγίου (52 χιλιόμετρα μέσα σε βουνό και δάσος).Μάλιστα αναφέρεται για ένα μικρό τσοπανόπουλο που ακολούθησε μια τετοια πορεία και κατέληξε μπροστά σε έναν που "ενώ συνέχεια κοιμόταν αυτός (ο άγιος) του μίλησε!" ή για τον νεαρό απόφοιτο του Πολυτεχνείου (πολιτικό μηχανικό) που ενώ ξεκίνησε απο Αθήνα με τη μηχανή του και με καταρρακτώδη βροχή για τον Άγιο, στις διασταυρώσεις έβλεπε πάντα τον ίδιο νεαρό (τον Άγιο) να του υποδευκνύει ποιο δρόμο έπρεπε να ακολουθήσει και ταυτόχρονα η βροχή που έπεφτε δίπλα του αυτόν δεν τον έβρεχε ώσπου έφτασε στον Όσιο Ιωάννη...

........................................................................................................................................................ 

7.Αυτός ήταν...

Μια κυρία, η Ε, το 1952, ήταν δαιμονισμένη ενώ ταυτόχρονα ήταν μουγγή (απο τον δαίμονα).Κάποιοι φίλοι της πήγαν στο σπίτι της ένα βράδυ του Ιανουάριου του 1952,όπου και βρισκόταν και έψαλλαν παράκληση στην Παναγία υπερ της υγείας της. Στο τελος της Παράκλησης, κάποιος άνθρωπος ο οποίος ευλαβείτο τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, ο Α.Σ. απο την πόλη της Θ, πρότεινε να ψαλλουν και το απολυτίκιο του Οσίου. Μόλις το έψαλλαν, η δαιμονισμένη σπάρασε στο κρεββάτι δυνατά ενώ ο άνθρωπος αυτός πήγε να την σταυρώσει με ένα σταυρό που μέσα είχε καμματάκι απο Τίμιο Ξύλο. Μόλις τη σταύρωσε η δαιμονισμένη μίλησε (ενώ ήταν μουγκή προηγουμένως) και ρώτησε για τον Σταυρό! Όλοι ρίγησαν απο το θαύμα κατα το οποίο η Ε τουλάχιστον μίλησε. Την άλλη μέρα, πήγε ο σύζυγός της στο γραφείο του Α.Σ και του είπε πως το βράδυ που πέρασε η γυναίκα του είσε ένα όνειρο: Είδε έναν νέο που τη ρωτησε τι έχει. Εκείνη του είπε πως πονά το χέρι της και πως δεν μπορεί να μιλήσει. Τότε εκείνος της έδειξε μια μεγάλη εκκλησία που μέσα είχε το ολόσωμο λείψανο ενός αγίου και της είπε να δοκιμάσει να μιλήσει.Εκείνη το έκανε και πραγματικά μίλησε. Απο τις περιγραφές που έκανε η Ε, κατάλαβαν όλοι πως ο νεός ήταν ο Άγιος Ιωαννης ο Ρώσος. Απο τότε έγινε εντελώς καλά. Πράγματι τον επισκέφτηκαν στο Προκόπι και όταν είδε την εικόνα του Αγίου φώναξε: "Αυτόν ήταν..." Μαζί με τον άντρα της παρακολούθησαν μάλιστα την επόμενη μέρα τη Θεία Λειτουργία κατα την οποία, η Ε κατασυγκινημένη, είδε την κεφαλή του Αγίου να κινείται προς την άλλη μεριά (κάτι που το βλέπουν και σήμερα αρκετοί πιστοί)...

Πηγή: Γενική περιγραφή απο τον Βίο του Αγίου Ιωάννου Ρώσου (εκδόσεις Ορθόδοξος Τύπος)

.........................................................................................................................................................

8. Θεραπεία νευρασθένειας

Την ίδια περίπου περίοδο (δεκαετία του 50) αναφέρεται πως κάποιος άνθρωπος είχε οξυτάτη μορφής νευρασθένεια.Αλλά όταν τον έζωσαν με το νήμα που είναι περασμένο στο λείψανο του Αγίου (αυτό που υπάρχει μέσα στο κουτάκι που δίνουν και σήμερα στον ναό του Αγίου, μαζί με τον αγιασμό, το λαδάκι,το βαμβάκι και το μικρο βιβλιαράκι) έγινε αμέσως καλά

Πηγη: Γενική περιγραφή απο τον Βίο του οσίου, γραμμένο απο τον μακαριστό Φώτη Κόντογλου

.........................................................................................................................................................

9.Ο Αγιος Ιωαννης ο Ρωσος ειναι πολυ θαυματουργος. Πριν απο 4 χρονια που περασα καποια πολυ δυσκολη στιγμη στην υγεια μου και περιμενα με αγωνια να βγουνε τα αποτελεσματα των εξετασεων τον επικαλεστηκα και βγηκαν αριστα!!!!! Περασα 4 εφιαλτικους μηνες μην ξεροντας αν ειμαι αρρωστη ή οχι και προσευχηθηκα σε Αυτον και μ' ακουσε. Πηγα και τον προσκηνησα με το που εμαθα τα αποτελεσματα, εκανα ταξιδι αυθημερον περιπου 10 ωρες οδικως πηγαινε-ελα αλλα αξιζε τον κοπο.

...............................................................................................................................................................

10. Διήγηση μιας ακόμα κοπέλας για τη βοήθεια του Αγίου στην εγκυμόσυνη της...

...Μετα απο 6 χρονια ταλαιπωριας 2 σπερματενχυσεις και 7 εξωσωματικες εκ των οποιων οι 3 ηταν εγκυμοσυνες παλλινδρομες στον 3ομηνα!!!....ο Αγιος Ιωαννης ο Ρωσος εκανε πραγματικα το θαυμα του!!!ειχα απογοητευτει τελειως και ειπα θα κανω μια τελευταια προσπαθεια και τελος μετα.Λιγες μερες πριν την εβρυομεταφορα μου ειπε η εμβρυολογος του κεντρου να παω στον Αγ.Ιωαννη τον Ρωσο ουτε καν ηξερα που ειναι...ετσι λοιπον ακριβως την επομενη μερα πηγα και τον παρακαλεσα,φορεσα και την ζωνουλα του και του ζητησα αν με ακουει να μου δωσει ενα σημαδι...το ιδιο βραδυ τον ειδα στον υπνο μου!!!και τελικα εμεινα εγκυος και ειχα διδυμα το ενα ομως σταματησε και τωρα εχω την μπεμπουλα μου ειναι 5 μηνων και σε ενα μηνα θα την βαπτισουμε εκει στον Αγιο Ιωαννη τον Ρωσο και θα της δωσουμε και το ονομα του...ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω για κεινον μετα απο αυτο το θαυμα που εκανε για μας!!ευχομαι πραγματικα να βοηθαει παντα ολες τις γυναικες του κοσμου που θελουνε τοσο πολυ να γινουνε μανουλες και δεν μπορουν......οσο ζω θα τον ευγνομονω...!!!!

 ΠΗΓΗ.......http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=40

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ

Στα τέλη της δεκαετίας του 90 συνέβη το εξής: Κάποιος χριστιανός στην Αθήνα ονόματι Σωτήρης, οδηγός αστικού λεωφορείου, ένοιωθε συχνά έναν οξύ πόνο στη δεξιά πλάτη του. Παλιότερα είχε χτυπήσει εκεί παίζοντας ως παιδί και αργότερα που δούλευε σε μια εταιρία καταπονούσε πολύ εκείνο το σημείο. Μια μέρα πήγε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός για να δεί που οφείλεται ο πόνος αυτός και του βρήκαν υγρό που ήταν σαν ζελέ (είχε λίγο στερεοποιηθεί).Μάλιστα με μια συριγγα του πήρανε λίγο απο το υγρο αυτό για βιοψία αλλά ευτυχώς δεν ήταν κακοήθεια.Όταν το συζήτησε με τον πνευματικό του, εκείνος τον παρότρυνε να πάει στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο να προσευχηθεί. Πράγματι πήγε, αλλά δεν έγινε τίποτα. Το ανέφερε στον πνευματικό του και εκείνος τον παρότρυνε να ξαναπάει την επόμενη βδομάδα. Πραγματι ο Σωτήρης πήγε, διάβασε την παράκλησή του μπροστά στο σκήνωμά του αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα. Εντυμεταξύ ο πόνος έγινε οξύτερος (αφου για να κοιμηθεί έπρεπε να είναι μπρούμητα και με το δεξί χέρι κάτω επειδή το υγρό έγινε πλεόν σαν πέτρα). Τότε επικοινώνησε με τον πνευματικό του για τα καθέκαστα. Εκείνος του πρότεινε να πάει και τρίτη φορά. Ο Σωτήρης δεν έφερε αντίρρηση. Πράγματι πήγε, διάβασε την παράκληση στον Όσιο και μόλις τελείωσε έγινε το θαύμα: ο πόνος κόπηκε μαχαίρι και το υγρό εξαφανίστηκε. Ο Άγιος βράβευσε την υπομονή, την επιμονή και την υπακοή στον πνευματικό του.Αμεσως ο παρήγγειλε μια ωραία εικόνα του Αγίου και την έβαλε στο σπίτι του για να τον βλέπει και να τον ευχαριστεί που τον θεράπευσε. Μάλιστα τον θεωρεί πλεον ως ένα απο τα μέλη της οικογένειάς του...
Πηγή: Συνοπτική περιγραφή απο την εκπομπή "Θαύματσ και Θαυμάσια" του μακαριστού πατρός Δανιήλ Γούβαλη με τίτλο "Θεραπείες στο Προκόπι Ευβοίας"

ΠΡΟΚΟΠΙ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ---ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΣΟΣ

Η ζωή του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου

Ο Άγιος Ιωάννης Ρωσσος θεραπεύει καρκινοπαθή γυναίκα - 1978

 

Ο Άγιος Ιωάννης Ρωσσος θεραπεύει καρκινοπαθή γυναίκα - 1978

Το 1978 νοσηλευόταν μια γυναίκα, μητέρα 5 παιδιών,με καρκίνο στα τελευταία της στο αντικαρκινικό νοσοκομείο "Άγιος Σάββας" στην Αθήνα. Μια μέρα έφτασε στα τελευταία της ενώ ήταν και σε κώμα. Τα παιδιά ήταν γύρω της και κλαίγοντας περίμεναν το μοιραίο. Τότε πέρασε απο το θάλαμο μια κυρία και αφού ρώτησε τα παιδιά γιατί κλαίνε σταύρωσε τη γυναίκα στο μέτωπο με λαδάκι απο το καντήλι του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και εφυγε. Μετα απο λίγο η γυναίκα συνήλθε απο το κώμα και αφού ρώτησε τα παιδιά γιατί κλαίνε, τους είπε "πως είδε έναν στρατιώτη που της είπε πως θα ξαναγυρίσει στη ζωή". Απο τότε βελτιώθηκε η υγεία της και έγινε καλά!

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο του π. Ιωάννου Βερνέζου "Βίος και θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ομολογητού"

 

ΠΗΓΗ...... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=20

O Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος θεραπεύει μια καρκινοπαθή και έγκυο γυναίκα - 2010

O Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος θεραπεύει μια καρκινοπαθή και έγκυο γυναίκα - 2010

Ὁ ἐφημέριος τοῦ προσκυνήματος, ὁ π. Ἰωάννης Βερνέζος, μέ τό βιωματικό του κήρυγμα στήν ἀγρυπνία (σχόλιο efthumhs: εννοεί στην αγρυπνία του 2011), συγκίνησε τό λαό καί ὅπως κάθε χρόνο, ἀναφέρθηκε σέ καινούργια θαύματα τοῦ Ἁγίου.

«Πέρσι» (σχόλιο efthumhs: το 2010), εἶπε χαρακτηριστικά, «μία ἔγκυος γυναίκα διαγνώστηκε ὅτι ἔχει καρκίνο καί ὁ γιατρός τῆς πρότεινε νά διακόψει τήν κύηση γιά νά ὑποβληθεῖ σέ χημειοθεραπεία. Ἐκείνη ἀρνήθηκε νά σκοτώσει τό παιδάκι της καί προσευχήθηκε στό Θεό λέγοντας: Κύριε δέν ὑπάρχει καί γιά μένα ἕνας ἅγιος γιά νά μέ βοηθήσει; Τό βράδυ εἶδε στόν ὕπνο της ὅτι μπῆκε μέσα σέ ἕνα ναό ὅπου ἦσαν τοποθετημένες τέσσερις λάρνακες. Ξαφνικά μία ἀπό αὐτές ἄνοιξε, βγῆκε ἕνας λαμπρός νέος καί τῆς εἶπε: Ἐγώ εἶμαι ὁ Ἰωάννης ἀπό τό Προκόπι καί θά σέ κάνω καλά. Πράγματι ἡ ἐγκυμοσύνη ἐξελίχθηκε ὁμαλά, ὁ καρκίνος ἐξαφανίστηκε καί τό ζευγάρι ἦρθε μέ τό παιδάκι νά προσκυνήσουν καί νά εὐχαριστήσουν τόν Ἅγιο».

ΠΗΓΗ...... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=20

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρωσσος απαντά στο "γιατί" μιας γυναίκας

Η Α.ήταν παντρεμένη 8 χρόνια και δεν είχε παιδιά. Προσπαθούσε όλα αυτά τα χρόνια αλλά το παιδί δεν ερχόταν αν και το λαχταρούσε παρα πολύ. Απο μικρή προσευχόταν και πίστευε γιατί έτσι την είχε μάθει η μητέρα της. Πολλές φορές είχε επισκεφτεί και τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο και τον παρακαλούσε για το θέμα της. Μάλιστα του έλεγε "ότι θα περιμένει την απάντηση απο τους Ουρανούς", ωστόσο ήταν πικραμένη που ο καιρός περνούσε έτσι ενώ ο συζυγός της προσπαθούσε να τη παρηγορήσει, ακόμα και με πνευματικά λόγια. Ήταν χειμώνας του 1979 όταν πήγε για άλλη μια φορά απο τις τόσες πήγε στο εικονοστάσι της να προσευχηθεί αλλά δεν μπορούσε ούτε καν να συγκεντρωθεί.Είχε αποκάμει απο την "υπομονή" της όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα ένοιωθε ένα κόμπο να την πνίγει και ήθελε να φωνάξει.Όντας σε μια τέτοια άσχημη ψυχολογική κατάσταση είδε την εικόνα του Αγ. Ιωάννη του Ρώσσου και του λέει φωναχτά:

- Επιτέλους, τι σου έχω κάνει άγιε μου; Γιατί ο Θεός δε μου δίνει παιδιά; Γιατί; Άγιέ μου με μισείς;

Περασμένα μεσάνυχτα, αφού έπεσε να κοιμηθεί με το σύζυγό της, άκουσαν και οι δυο κάποιον να ανεβαίνει τα εξωτερικά σκαλιά και ξύπνησαν. Νόμισαν πως ήταν κάποιος απο τους υπαλλήλους της εταιρίας που έκανε λάθος την ώρα και για κάποιο λόγο ήρθε στο σπίτι.Άκουσαν να χτυπά η πόρτα (που ήταν κλειδωμένη) και αυτή ξαφνικά άνοιξε, και μέσα σε μια λάμψη εμφανίστηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος και της είπε γλυκά:

- Α,τι προσευχή ήταν αυτή που έκανες απόψε;Οι άγιοι παιδί μου δε μισούν κανέναν. Δεν είναι θέλημα Θεού να κάνεις ακόμα παιδιά. Θα περάσουν άλλα δυο χρόνια και τότε θα έρθει αυτή η χαρά!!

Πράγματι, πέρασαν τα δυο χρόνια, ήρθε το 1981 και ήρθαν απο τότε τα παιδιά που τόσο λαχταρούσε η Α...

ΠΗΓΗ..... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=20

2 ΘΑΥΜΑΤΑ,Η ΕΥΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ

1.Η ευωδία του Αγίου...

Διηγείται κάποιος:

Το καλοκαίρι του 2007, μπαίνοντας στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου και πηγαίνοντας δεξιά να πάρω κεριά για να τα ανάψω, όπως και έκανα μου ήρθε δυο φορές μια έντονη μυρωδια (ευωδία) απο τα δεξιά μου. Δεδομένου ότι κανεις απο την παρεα μου δεν κατάλαβε κάτι αλλά και εκεί δεν ήταν κάποιος/α ή κατι που να το δικαιολογεί (κάποια άτομα ήταν πολύ μακρυά από εμένα), δεν έχω να το αποδώσω πουθενά αλλού παρά στον άγιό μας...Δόξα στο Θεό και τους Αγίους του!

Άλλοτε στις 26/3/2011 πηγαίνοντας στον άγιο με μια φίλη μου (προσωπικά φρόντιζα όσες φορές πήγαινα και πηγαίνω στον Όσιο να είμαι εξομολογημένος όπως και αυτή τη φορά) προσκυνόντας την εικόνα του Χριστού, της Παναγίας, του Οσίου και το λείψανό του αισθάνθηκα μια ευωδία. Μετα απο εμένα προσκύνησε και η φίλη μου και μετά, αφού καθήσαμε λίγο στην εκκλησία, φύγαμε για καφέ στη πλατεία του χωριού (κλασσικά!!!). Αργότερα πήγαμε για φαγητό στα Goodys στον Άγιο Στεφανο (επιτρέφοντας στην Αθήνα). Εκεί, στη συζήτηση της είπα εντελώς φυσικά για την όμορφη μυρωδιά που αισθάνθηκα εκεί. Εκείνη μου είπε πως δεν την ένοιωσε. Εγω επέμενα πως δεν εκανα καμια ιδιαίτερη προσπάθεια για να την αισθανθώ και εκείνη επέμενε πως δεν ένοιωσε, ούτε μύρισε, τίποτα. Μάλιστα επειδή επέμενα για το γεγονός εκείνη ενοχλήθηκε πολύ απο τη φορτικότητά μου οπότε και σταμάτησα...
Αυτό μου εχει ξανασυμβεί και παλιότερα (γύρω στο 1998) ως φοιτητής που με μια παρέα συμφοιτητών μου είχαμε επισκεφτεί ξανά τον Όσιο..

2.

Πράγματα ανερμήνευτα απο τη λογική...

Μια οικογένεια απο τη Πάτρα έφερε στο κόσμο το παιδί τους. Τι τραγικό όμως... Η γλώσσα του παιδιού κρεμόταν έξω απο το στόμα του, ήταν δυσανάλογα μεγάλη, με αποτέλεσμα ούτε να φάει να μπορεί και τα σάλια του έτρεχαν διαρκώς εξω απο το στόμα του. Η μητέρα του πάγωσε στο θέαμα αυτό, καθώς και όλη η οικόγενεια. Άρχισαν να τρέχουν σε γιατρούς να κάνουν θεραπείες αλλά μάταια. Μέχρι και στη Σουηδία έφτασαν, σε ειδικό θεραπευτικό κέντρο αλλά αποτέλεσμα μηδεν: Η γλώσσα του παιδιού ήταν πάντα μεγάλη και δυσκολευόταν να φάει. Η πίκρα και η αγωνία για το μέλλον του αλλά και η μελαγχολία τους στο κατακόρυφο. Τρία χρόνια τουλάχιστον αγωνιζότουσαν για τη θεραπεία αλλά δεν είχαν καταφέρει το παραμικρό.Τότε (ήταν μόλις είχαν γυρίσει απο τη Σουηδία και ήταν βράδυ) και ενώ ήταν συγκεντρωμένοι και οι συγγενείς μαζί με την οικογένεια, μια ψυχή πρότεινε να τάξουν το παιδί στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο και ταυτόχρονα να πάνε όλοι μαζί στο ναό της Παντάνασσας και να κάνουν παράκληση στον Άγιο, ας ήταν κουρασμένοι, θεωρώντας πως η προσευχή και μάλιστα η πονεμένη όταν γίνεται για τους άλλους, φερνει αποτελέσματα. Πραγματι πήγαν και ο Ιερέας έψαλλε τη παράκληση. Όταν γύρισαν στο σπίτι και άναψαν το φως στο δωμάτιο τι είδαν; Η γλώσσα ανεξήγητα είχε μικρύνει και είχε πάει στη θέση της. Αυτό που δεν είχαν καταφέρει οι γιατροί και τα ερευνητικά κέντρα τρια χρόνια τουλάχιστον, το έκανε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος σε χρόνο dt!To τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Αλλαλαγμοι χαράς και δάκρυα ευγνωμοσύνης πλημμύρισαν τα μάτια όλων για τη βοήθεια του Αγίου που τόσο απλόχερα και γρήγορα εδωσε τέλος στο δράμα τους...

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο του π. Ιωάννου Βερνέζου "Βίος και θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ομολογητού"

ΠΗΓΗ....... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=20

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρωσος θεραπεύει παράλυτο παιδί - τέλη δεκαετίας 1970

Στην Ιστιαία της Βόρειας Εύβοιας γεννήθηκε ένα βρέφος με τα πόδια γυρισμένα και κολλημένα στις πλάτες του! Τρισήμισι χρόνια οι γονείς του αγωνίζονταν με τους γιατρούς! Ώσπου μετά από αλλεπάλληλες εγχειρήσεις, οι γιατροί αποκόλλησαν τα πόδια από τους ώμους του παιδιού και τα έφεραν στην ευθεία τους:
«Ό,τι είχαμε να κάνουμε το κάναμε. Το παιδί όμως δεν θα περπατήσει, γιατί σχεδόν δεν υπάρχουν νευρώσεις στα πόδια του. Πηγαίνετε κι όπως σας έχει ο Θεός»…
Στο σπίτι, ο πατέρας βλέποντας το παράλυτο παιδί του στο κρεβάτι, θυμήθηκε τον Όσιο Ιωάννη το Ρώσο και λέει τότε με ένα πόνο αβάσταχτο:
«Αϊ Γιάννη μου, πώς θα βλέπω σ΄ όλη μου τη ζωή αυτό το δύσμοιρο παιδί μου κατάκοιτο; Πώς θα σηκώσω αυτό το φορτίο; Έχεις κάνει τόσους καλά σ΄ όλο τον κόσμο, κάνε τούτο το φτωχό να στεριώσει στα πόδια του, να περπατήσει! Ξυπόλητος θα έρθω στη χάρη σου! Δε μου έχει απομείνει τίποτε να σου φέρω δώρο. Ένα ζωντανό αρνάκι έχω μόνο στον κήπο. Αυτό θα σου φέρω».
Και πράγματι κίνησαν ξυπόλητοι! Πότε ο πατέρας το παιδί στον ώμο, πότε η μάνα το αρνί, δυόμισι μέρες και νύχτες περπατούσαν μέσα στα δύσβατα δάση και τους γκρεμούς της βόρειας Εύβοιας, από την Ιστιαία ως το Προκόπι, με την κρυφή ελπίδα ότι ένας Άγιος θα άκουγε τους πόνους και θα έδινε ό,τι ποθούσαν.
Όταν επιτέλους φτάνουν μετά από 100 ολόκληρα χιλιόμετρα εξαντλητικής πορείας, γίνεται στην Εκκλησία του Οσίου θερμή Παράκληση στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, μπροστά ακριβώς στο ιερό, ολόσωμο, άφθαρτο λείψανό του!
Ψάλει ο Ιερέας, κλαίνε πατέρας και μάνα, βουβό το παιδάκι κοιτάζει ξαπλωμένο επάνω στο μάρμαρο όπου στηρίζεται η Λάρνακα του Οσίου, βελάζει το αρνάκι-τάμα, δεμένο καθώς είναι και όλα μαζί ένας ύμνος, ένας πόνος αβάσταχτος, ένα δράμα, από τα αμέτρητα που ζουν συνάνθρωποι δίπλα μας και δεν τους παίρνουμε πολλές φορές είδηση.
Το βράδυ οι γονείς δε θέλουν κοιμηθούν στον ξενώνα της Εκκλησίας ή σε ξενοδοχείο, παρά στρώνουν ένα στρωσίδι μπροστά στην κλειδωμένη πόρτα της Εκκλησίας…
Περασμένα μεσάνυχτα, ο πατέρας ξυπνάει το παράλυτο παιδί του. Ξυπνάει και η γυναίκα του ταυτόχρονα και του λέει:
«Αναστάση, τι ώρα είναι, γιατί ξυπνάς το παιδί, τι το θέλεις»;
«Ξύπνα γυναίκα και ο Άγιος έχει κάνει το θαύμα του! Σήκω παιδί μου, άιντε, ρίξε μου λίγο νερό να πιω. Στην άκρη ήταν ένα κανάτι με νερό. Δεν διψάει για νερό ο πατέρας. Διψάει να δει το θαύμα. Και το παιδί σηκώνεται και κάνει τα πρώτα βήματα της ζωής του!!!
Οι γονείς φωνάζουν μέσα στη νύχτα! Ξυπνάει το χωριό, ξυπνάνε οι ξένοι προσκυνητές και ζουν το θαυμαστό γεγονός της ενέργειας του Θεού δια του Αγίου Του!
Κι από τότε, κάθε χρόνο, ένα λεβεντόπαιδο, μ΄ ένα ζωντανό αρνάκι στην αγκαλιά του, κάθε χρόνο προς το φθινόπωρο, φέρνει το τάμα της ζωής του στον Όσιο. Αγκαλιάζει το Ιερό Λείψανο και το ασπάζεται πολλές πολλές φορές κι ύστερα γυρίζει στον αγώνα της ζωής. Μιας ζωής, που χάρη στη μεσιτεία του Οσίου, είναι από τότε αλλιώτικη!..

 Πηγή: Από το βιβλίο του π. Ιωάννου Βερνέζου "Βίος και θαύματα του Οσίου Ιωάννου του Ομολογητού"

ΠΗΓΗ..... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&start=20

Αφηγήσεις πιστών για εμφανίσεις και θαύματα του Αγίου Ιωάννου Ρώσου

1. Βοήθεια σε τεκνοποίηση

"Eγώ ήθελα πολύ να πάω στον Αγιο Ιωάννη τον Ρώσσο στην Ευβοια!!Μάλιστα πριν πάω,είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν στην χάρη του και τον προσκυνούσα!!
Το είπα στον άντρα μου και το Νοέμβρη του 2007 πήγαμε στο Προκόπι Ευβοίας,όπου είναι η εκκλησία του και το σκήνωμά του!!!Είναι το σώμα του ολόκληρο κορίτσια!!!!!!!!!
Πήρα από το ναό ένα ασημένιο τάμα με ένα μωράκι και τον προσκύνησα!Εκείνη την ώρα τον παρακάλεσα να μου χαρίσει ένα γερό παιδάκι και θα του το πήγαινα εκεί να τον προσκυνήσει!
Εκείνη τη στιγμή που τον παρακάλεσα,ένιωσα σίγουρη ότι με ακο'υει και θα με κάνει μανούλα!

Ε αυτό ήταν!Τον ίδιο μήνα έμεινα έγκυος!!Πέρασα πολύ δύσκολα στην εγκυμοσύνη,όμως μου χάρισε ένα υγιέστατο παιδάκι και όλα πήγαν πολύ καλά!!!
Η μικρή μου γεννέθηκε 29 ιουλίου του 2008 και τον επόμενο Ιούλιο ξεκινήσαμε οικογενειακώς από Θεσσαλονίκη και πήγαμε στη χάρη του!!

Θεωρώ ότι μας προστατει και εμάς και όλο τον κόσμο!"

2. Αίσθηση της Χαριτος δια του Αγίου

Πριν 3 χρόνια που είχαμε πάει ανήμερα και είχε περιφορά και έπειτα περάσαμε κάτω από το φέρετρο, ένιωσα απίστευτη κατάνυξη που με έπιασαν κλάματα με λυγμούς και γέλια μαζί, από το πουθενά. Σας το λέω αλήθεια πραγματικά ένιωσα την παρουσία του περνώντας από κάτω. Και γενικά δεν είμαι καθόλου εκδηλωτική και δυσκολεύομαι να νιώσω τόσο περίεργα συναισθήματα.

3. Οφθαλοφανής παρουσία του Αγίου στο Ναό του

Ένα καλοκαιρι ειχαν παει οι παππουδες μου εκδρομη εκει αλλα δεν υπηρχε μερος να κοιμηθουν κ ετσι κοιμηθηκαν ακριβως απ’εξω απο την εκκλησια.Το ιδιο βραδυ η γιαγια μου ξυπνια ακομα ειδε τον αγιο να ανοιγει το φερετρο του (δηλαδή τη λάρνακά του) και να βγαινει εξω,φορουσε εναν ασπρο χυτωνα και ελαμπε ολοκληρος σαν αστρο.βγηκε εξω με μια πετσετα στον ωμο και πηγε στο πηγαδι μου ειναι στον ναο ανεβασε νερο πλυθηκε και ξανα μπηκε στο φερετρο (λάρνακα).

4..
Ο Άπιστος Γιατρός θεραπεύεται απο τον Άγιο Ιωάννη Ρώσο

Στην Λίμνη της Ευβοίας ζούσε και εργαζόταν ένας γιατρός που ονομαζόταν Μαντζώρος. Σαν γιατρός ήταν πολύ καλός, αλλά δεν πίστευε στο Χριστό και μάλιστα δεν ήθελε να ακούει συζητήσεις σχετικές με την θρησκεία και την ψυχή. Καταφερόταν εναντίον της θρησκείας και οι απόψεις του ήταν σκληροπυρηνικές στο θέμα του Χριστιανισμού.

Αρρώστησε λοιπόν και μάλιστα πολύ σοβαρά. Η επάρατος νόσος είχε πλησιάσει τον άπιστο γιατρό που με φρικτούς πόνους κατάλαβε την έλευσή του. Μέσα σε αφόρητους πόνους μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας. Εκεί , λόγω της σοβαρότητας της ασθένειάς του, δεν μπορούσαν να τον νοσηλεύσουν . Τον έστειλαν λοιπόν στην Αθήνα στη κλινική «Παντοκράτωρ», που βρίσκεται στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου. Εκεί υποβλήθηκε σε ακτινολογικές και χημικές εξετάσεις , οι οποίες έδειξαν ότι η επάρατος νόσος είχε προσβάλει το παχύ έντερο του γιατρού. Όταν όλη η ζωή του γιατρού ήταν στρωμένη κοινωνικά και μπορούσε να λέει και να κάνει με ευκολία ότι ήθελε ο γιατρός ήταν απόλυτος στον λόγο του για τον Χριστό και τους Αγίους. Όλα ήταν ένα καλοστημένο ψέμα για τον άπιστο γιατρό. Η μόνη αλήθεια ήταν η αμαρτία και η ασωτεία. Εκεί κατέφευγε όταν εμφανίζονταν στη ζωή του μαύρα μικρά συννεφάκια. Αλλά τώρα, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα μαύρα σύννεφα που είχαν επισκιάσει για καιρό τώρα τη ζωή του δεν μπορούσε να τα διώξει με την προσφιλή του μέθοδο που δεν ήταν άλλη από την αμαρτία.

- «Στο παντοδύναμο Θεό , να ελπίζεις μόνο συνάδελφε»

Αυτή ήταν η διάγνωση-έκκληση των συναδέλφων του, που του εξηγούσαν, με αυτό τον σκληρό λόγω επαγγέλματος λόγο. Και ο ίδιος όμως, λόγω του επαγγέλματός του είχε αντιληφθεί , ότι η φλόγα της ελπίδας κόντευε να σβήσει. Οι γιατροί λοιπόν του Νοσοκομείου του είπαν ότι αν συμφωνούσε και ο ίδιος θα μπορούσε να εγχειρισθεί την επόμενη μέρα. Συμφώνησε λοιπόν με γνώμονα την ιατρική γνώση που και ο ίδιος είχε. Αλλά τα λόγια των συναδέλφων του: «Στον παντοδύναμο να ελπίζεις, συνάδελφε», τον οδήγησαν παραμονή της εγχείρησης , σε μια αυθόρμητη προσευχή, που έβγαινε μέσα από την ψυχή του. παρακαλούσε τον Θεό, όχι μόνον να τον κάνει καλά, αλλά να τον συγχωρέσει κιόλας για την απιστία που είχε δείξει τόσα χρόνια.

Την ώρα της προσευχής κάποιος χτύπησε την πόρτα κι τον διέκοψε. Ήταν ένας όμορφος νεαρός, ο οποίος σπρώχνοντας με τα χέρια του την πόρτα μπήκε μέσα στο δωμάτιο του γιατρού και ακολούθησε ο πιο κάτω διάλογος:

 - «Τι έχεις;».

- «Είμαι πολύ άρρωστος».

- «Δεν έχεις τίποτε».

- «Μα τι λες, Χριστιανέ μου. Έχω καρκίνο στο έντερο στο τελευταίο στάδιο και αύριο εγχειρίζομαι. Καταλαβαίνεις τι μου συμβαίνει;».

- «Δεν έχεις τίποτα πια. Σ' έκανα καλά».

- «Μα καλά δεν ντρέπεσαι έναν άρρωστο; Με ειρωνεύεσαι κιόλας;».

- «Είμαι ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Αφού, επιμένεις, κάνε αύριο την εγχείρηση και θα πειστείς ότι δεν έχεις τίποτε».

Ο νεαρός εξαφανίστηκε. Ο γιατρός όμως γεμάτος αγωνία χτυπούσε το κουδούνι για να ρωτήσει τις νοσοκόμες μήπως και είδαν το νεαρό αυτό, που είχε βγει από το δωμάτιό του. Μάταια όμως γιατί καμία από τις νοσοκόμες δεν είδε τίποτα. Την επόμενη μέρα ο άρρωστος γιατρός εισήχθη στο χειρουργείο για την επέμβαση. Οι γιατροί έτοιμοι για την εγχείρηση ακούνε ξαφνικά τον γιατρό να τους λέει ότι δεν χρειάζεται εγχείριση και ότι είναι καλά στην υγεία του.

- «Με θεράπευσε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος».

- «Μα τι είναι αυτά που μας λες;». Στον 20ο αιώνα είμαστε συνάδελφε τι είναι αυτά που λες;». «Τα έχει χαμένα ο συνάδελφος» μονολογούσαν οι γιατροί του Νοσοκομείου, ενώ επέμειναν να γίνει η εγχείριση, λόγω μειωμένου καταλογισμού του ασθενούς. Τον νάρκωσαν λοιπόν για την επέμβαση και όταν τον άνοιξαν ο όγκος δεν υπήρχε. Είχε κάνει το θαύμα του ο Άγιος και οι γιατροί απορούσαν , κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον. Ο γιατρός ήταν τελείως καλά. Αυτά τα διηγήται ο ίδιος ο γιατρός παντού, όπου κι αν βρίσκεται.

 5.Ο κ.Γιώργος Βερνέζος καταθέτει με έκδηλη συγκίνηση τη μαρτυρία του για ένα περιστατικό,προ ετών:

«Αφού είχε περάσει όλος ο λαός κάτω από τη λάρνακά του, είπα στους λαϊκούς ότι πρέπει να πάρουμε στους ώμους μας το ιερό λείψανο του Αγίου και να κατευθυνθούμε στον ναό. Η συγκίνηση των νέων ήταν μεγάλη κατά τη μεταφορά. Ενας εξ αυτών μου είπε ότι αισθάνεται σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Και όταν βάλαμε το ιερό λείψανο στη θέση του, το πρόσωπο του Αγίου ήταν ιδρωμένο».


6. Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος θεραπεύει ιερέα

Διηγείται ο πατηρ Βασίλειος Ακριβόπουλος: "Ήταν στο ξεκίνημα της ιερατικής του διακονίας ο ιερεύς, όταν γνωρίστηκε με κάποιον άγιο από ένα θαυμαστό γεγονός, που του συνέβη. αλλά ας αφήσουμε τον 'ίδιο να διηγηθεί το γεγονός, προκειμένου να ωφεληθούμε πνευματικά και να δοξάσουμε τον τρισυπόστατο Θεό, γιατί είναι: Θαυμαστός εν τοις αγίοις αυτού (Ψαλμ. 67, 36).
Είχα αποφασίσει, διηγείται, να μεταβώ στο Προκόπι της Εύβοιας, Εκεί όπου φυλάσσεται άφθαρτο ολόκληρο το σκήνωμα του άγιου Ιωάννου του Ρώσου, προκειμένου να το προσκυνήσω. Δεν γνώριζα τον άγιο μολονότι δεν απέχει ο Βόλος πολύ από το Προκόπι.
Ο πονηρός θέλησε να αναβάλει το προσκύνημα, αλλά δεν του έγινε το χατίρι. Το εμπόδιο; η ασθένεια. Η μασχάλη του αριστερού χεριού μου με ενοχλούσε τις τελευταίες ημέρες. την παραμονή της μεταβάσεώς μου παράγινε το κακό. Αναγκάσθηκα να μεταβώ στην Κλινική Ξηραδάκη. Ο γιατρός με την πρώτη ψηλάφιση κατάλαβε. Πρόκειται για δοθείνη μου λέγει και δεν διαλύεται με φάρμακα παρά μόνο με χειρουργική επέμβαση. Μην καθυστερείς, γιατί θα υποφέρεις πολύ.
Γιατρέ μου, του λέγω, αύριο έχω προγραμματίσει εκδρομή για το Προκόπι Εύβοιας. Είμαι υπεύθυνος της εκδρομής. Έχω μαζί μου εκατό ανθρώπους.
Είναι αδύνατο να αναβληθεί την τελευταία στιγμή. Τότε ο γιατρός μου έδωσε για ανακούφιση μια αλοιφή μέχρι να επιστρέψω και να χειρουργηθώ.
Την επομένη ξεκινήσαμε. Ο πόνος του χεριού φρικτός. στο Πευκί της Ευβοίας σταματήσαμε για ένα καφέ. εγώ με την Πρεσβυτέρα και μια φίλη μας συνταξιούχο νοσοκόμο παραμερίσαμε λίγο από τον κόσμο, για να βάλουμε λίγη αλοιφή και να καταπραϋνθεί όσο γίνεται ο πόνος.
Η αδελφή νοσοκόμος, έμπειρη σ' αυτά, μόλις είδε τη μασχάλη, μου λέγει. αυτό βρε παιδάκι μου είναι δοθείνη. Γιατί την άφησες; Αυτή θέλει χειρουργείο οπωσδήποτε. Εκείνη βέβαια δε γνώριζε τη γνωμάτευση του Ιατρού. Μην ασχολείσαι με αλοιφές. Χάνεις το χρόνο σου. Δεν τη γλυτώνεις τη νυστεριά.
Το εσπέρας φθάσαμε στον άγιο Ιωάννη στο Προκόπι. 'Ήταν η ώρα του Εσπερινού. Μόλις τέλειωσε ο εσπερινός πήρα με ένα βαμβάκι λίγο λάδι από την κανδήλα του, σταύρωσα το πονεμένο μέρος και παρακάλεσα τον άγιο να με ανακουφίσει προκειμένου την επομένη να λειτουργήσω. Κατόπιν ξαπλώσαμε για να κοιμηθούμε στον παλαιό ξενώνα που διέθετε το προσκύνημα. Αποφάσισα να Μην λειτουργήσω την επομένη, γιατί ο πόνος ήταν φοβερός και το χέρι μου έπρεπε να μένει απλωμένο στη θέση της εκτάσεως.
Κοιμήθηκα με το χέρι απλωμένο. Στις πέντε και τριάντα το πρωί ξύπνησα. Το χειρουργείο είχε γίνει χωρίς γιατρούς και νοσοκόμες. Κανένας πόνος, καμία πληγή. Δεν ήξερα πιο χέρι από τα δύο πονούσε. Οι γάζες πρόδιδαν ότι ήταν το αριστερό.
Μετά από λίγο φωνάξαμε την αδελφή νοσοκόμο που ήταν στο διπλανό δωμάτιο και της ανακοινώσαμε το γεγονός. Εκείνη έκανε το Σταυρό της και δόξαζε το Θεό. Δεν μπορούσε να πιστέψει τί ακριβώς έγινε. Και ο ιερέας στην απορημένη αδελφή είπε: χειρουργείο έγινε απόψε. Οι άγιοι χειρουργούν χωρίς νυστέρια. Γι' αυτό δε βλέπεις και καμιά πληγή.
Κατεβήκαμε κατόπιν στο Ναό, όπου με αγαλλίαση ψυχής λειτούργησα. Δεν έβρισκα λόγια να πω στον Άγιο. Παρά την αναξιότητα μου Εκείνος μίλησε στο Δεσπότη Χριστό και ο Κύριος επέτρεψε τη θεραπεία.Το γεγονός κρατήθηκε μυστικό. Όχι όμως και η χαρά μας. Η Αγάπη και ο σεβασμός μας γι' αυτόν τον Άγιο συνεχώς μεγάλωνε και συνεχίζει να μεγα¬λώνει. τον θεωρούμε οικείων. Είναι ο Άγιος και ο Προστάτης όλης της οικογένειας. τον θεωρούμε αδελφό. Γιατί αδελφοί μας είναι οι άγιοι.
Για άλλη μια φορά δοξάσαμε το Θεό, επιστρέφοντας από αυτό το προσκύνημα.
Βέβαια δεν είναι το μοναδικό θαύμα που έκανε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ο ιερεύς του ιερού προ¬σκυνήματος διηγείται πολλά. έχει εκδόσει και σχετικό βιβλίο με τα νέα θαύματα του Άγιου. Οι άγιοι έχουν τις ιδιαιτερότητες τους, ανάλογα με τα χαρίσματα που έχουν λάβει από το Θεό. Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος κάνει πολλά θαύματα και όπως διηγούνται οι Εκεί Ιερείς έχει αδυναμία στα παιδιά. Κανείς δε φεύγει παραπονούμενος από τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο.
Αλλά ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι ο τρόπος με τον όποιο απαιτεί την αλλαγή των αμφίων του. για να αλλάξουν τα ιερά του άμφια παίρνουν εντολή από τον Άγιο. Όχι οι Πατέρες, ούτε ο επίσκοπος της περιοχής αλλά άνθρωποι άσχετοι και άγνωστοι. Άνθρωποι, που δε γνώρισαν ποτέ τον Άγιο.
Εμφανίζεται στα όνειρα κάποιων ανθρώπων και δίδει εντολή σ' αυτά τα πρόσωπα να ράψουν κάτι για Εκείνον και να πάνε στο σπίτι του λέγοντας το όνειρο στους ιερείς του ιερού προσκυνήματος. Έτσι και οι ιερείς σε συνεργασία πάντα με τον Επίσκοπο παίρνουν την απόφαση να κάνουν Αυτή την αλλαγή των αμφίων.
Τα άμφια που βγάζουν από τον Άγιο τα κόβουν μικρά-μικρά κομμάτια, τα τοποθετούν σε μικρές λειψανοθήκες και τα δίδουν ευλογία στους χιλιάδες προσκυνητές που διέρχονται απ' εκεί.
Η πίστη της Εκκλησίας μας είναι ότι τα αντικείμενα των άγιων η και τα άμφιά τους είναι χαριτόβρυτα.
Για την αλλαγή των αμφίων του αγίου γράφει σε επιστολή ο π. Ιωάννης Βερνέζος, προϊστάμενος του ιερού Προσκυνήματος. (Παραθέτομε απόσπασμα της επιστολής).

...Όταν φθάσαμε στο τελευταίο άμφιο, το κατασάρκιο, αυτό που ακουμπά κατ' ευθείαν στο σώμα του Όσιου, ιερό δέος κατέλαβε τις ψυχές μας. Αργά αρχίσαμε να λύνουμε τις κορδέλες. Το ιερό λείψανο ευρίσκεται μπροστά μας τώρα, όπως η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος το χάρισε στην ανθρωπότητα όλη. Αγιασμένο και μυρωμένο. Ακέραιο σώμα ενός αγίου του Χριστού . Μένουμε όλοι βουβοί. Ο σεβασμιότατος με τη μούσα σκουπίζει το πρόσωπο του Αγίου και οι ιερείς το υπόλοιπο σώμα. Η αγωνία κορυφώθηκε, όταν σηκώσαμε το πανάγιο σώμα στα χέρια μας και αρχίσαμε να φορούμε τα νέα άμφια κεντημένα από πονεμένες ψυ¬χές. Η ευωδία του ιερού λειψάνου έχει πλημμυρίσει το Ναό ολόκληρο. Νομίζει κανείς πώς κάποια πηγή με άρωμα άνοιξε και τρέχει διαρκώς.
Τότε ανοίγουν οι πόρτες της Εκκλησίας. Οι πιστοί που ήσαν απ' έξω παρακολουθούν με αλλοιωμένα τα πρόσωπα από την ιερή Θέα και πλησιάζουν κλαίγοντας. Ο σεβασμιότατος στέκεται στην ωραία Πύλη και δίδει βαμβάκι σε όλους για ευλογία. Έντεκα παρά τέταρτο το βράδυ η ιερή λάρνακα μπαίνει στη θέση της, κλείνει ο Ναός και μέχρι σή¬μερα η ευωδία και η χαρά δεν έχει φύγει από επάνω μας....

7. Ο Άγιος Ιωάννης θεραπεύει δυο παιδάκια - αδελφάκια-1986

θα γράψω για ένα θαυμαστό γεγονός που ο θεράπων ιατρός δεν τόλμησε να αμφισβητήσει, γιατί το είχε ενώπιων του.
Πρόκειται για δύο νέα παιδιά, που από τη νηπιακή τους ηλικία έπεφταν κάτω, έβγαζαν αφρούς από το στόμα και θύμιζαν στους θεατές αυτού του γεγονότος το σεληνιαζόμενο νέο του Ευαγγελίου.
Το ζεύγος δείνα κουβαλάει το βαρύ Σταυρό της ασθενείας των τέκνων του. Δέκα και οκτώ ολόκληρα χρόνια οι άνθρωποι δε γέλασαν. Πέπλος θλίψεως κατέκλυζε την ψυχή τους. Κουράστηκαν, στεναχωρήθηκαν, πόνεσαν, αλλά ήξεραν να λέγουν Κύριε να ναι δοξασμένο το Όνομα σου. Συνειδητοποίησαν ότι έτσι θα κυλούσε η ζωή τους με τη μεγάλη δοκιμασία τους γι' αυτό και δεν αγανάκτησαν ποτέ.
Ο σύζυγος, εκλεκτός άνθρωπος, συνδέεται φιλικά με κάποιον ιερέα. Χρόνια πολλά κρατά η φιλία τους, αλλά ποτέ στον ιερέα δεν είπε τον πόνο του. Κάποτε πήρε την απόφαση και γνωστοποίησε το γεγονός στο φίλο του ιερέα ζητώντας συγχρόνως τη συμβουλή του.
Ο καλός Λευίτης του είπε ότι η αγάπη του Θεού είναι μεγάλη γι' αυτόν και την οικογένεια του. Πρέπει να χαίρεται γι' αυτό. του υπενθύμισε το ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε (Α' Κορ. 10,13) και ακόμη Εκεί που δίδει τον πειρασμό δίδει και την καλή έκβαση. του είπε ακόμη ότι πρέπει να προσεύχεται με πίστη για να λαμβάνει από τον ουρανό τη δύναμη που του χρειάζεται προκειμένου να σηκώνει το Σταυρό του.
Μετά από Αυτή τη συζήτηση, ο δυστυχής πατέρας πήρε δύναμη. Μέσα του άρχισε να φουντώνει κάποια αισιοδοξία. Έλεγε: Πατέρας είναι ο Θεός. Ξέρει τί κάνει. Ας είναι τρισευλογημένο το Όνομα Του.
Περνώντας ο καιρός ένοιωθε πώς ο Θεός δεν θα τον εγκατέλειπε. Έτσι η προσευχή του φούντωνε όλο και περισσότερο.
Κάποια ημέρα τηλεφώνησε στο φίλο του ιερέα και του είπε: Πάτερ, ήθελα να έλθεις στο σπίτι να διαβάσουμε ένα Ευχέλαιο. Άκουσα ότι το μυστήριο του Ευχελαίου θεραπεύει τους ασθενείς.
Το μυστήριο του Ευχελαίου ήταν η αρχή του τέλους. Ήταν η λύση του Γόρδιου δεσμού. Έμελλε η οικογένεια να αναπνεύσει τον αέρα της υγείας, της θεραπείας των τέκνων.
Το γεγονός έχει ως έξης: Ο φίλος ιερεύς τέλεσε το μυστήριο του Ευχελαίου. Εκεί μετά το μυστήριο δόθηκε η ευκαιρία στον ιερέα να διδάξει τη σημασία του μυστηρίου, αλλά συγχρόνως να προτρέψει την οικογένεια, ώστε να οδηγηθούν στο μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Ο ιερέας τους είπε: Όλοι είστε καλοί άνθρωποι, αγαπάτε το Χριστό και την Εκκλησία Του. Τί σάς εμποδίζει να ζήσετε πιο κοντά στο Χριστό, πιο ζεστά στην πνευματική και μυστηριακή ζωή; Εξομολογηθείτε και ο πνευματικός θα σας πει πόσο συχνά να κοινωνείτε. μη μένετε μακριά από τη Θ. Κοινωνία. μη κοιτάτε τί κά¬νουν οι πολλοί. Όχι δύο φορές το χρόνο στο Ποτήριο της ζωής. Τακτικά, πολύ τακτικά. Ο πνευματικός θα σας βάλλει σε κάποιο κανόνα. Αυτόν να ακούτε.
Από την ημέρα εκείνη όλα άλλαξαν στην οικογένεια. Οι άνθρωποι ζούσαν πιο ειρηνικά. Η αγάπη βασίλευε μέσα στην οικογένεια τους και την ασθένεια τώρα την αντιμετωπίζουν με περισσότερο θάρ¬ρος. Δοξάζουν το Θεό και ευχαριστούν τον καλό Λευίτη, που τους έβαλε σ' αυτό το δρόμο.Ο φίλος ιερέας βλέποντας την πρόοδο των ανθρώπων έχαιρε. Πίστευε ακράδαντα πώς ο Θεός θα κάνει το θαύμα του και θα θεραπεύσει τα παιδιά.
Τα παιδιά, βέβαια, παρακολουθούνταν από το θεράποντα ιατρό, αλλά ουδεμία βελτίωση στην υγεία τους. Μάλλον η κατάσταση χειροτέρευε.
Κάποια ημέρα ο πατέρας των παιδιών συναντά και πάλι τον ιερέα. Του εξομολογείται τον πόνο του και πάλι λέγοντας ότι η κατάσταση των παιδιών γίνεται πιο επικίνδυνη. Φοβάται για τη ζωή τους.
Ο ιερέας συμπόνεσε το δυστυχή πατέρα λέγοντάς του συγχρόνως. Ξέρω ότι στο Προκόπι της Εύβοιας υπάρχει ένας άγιος ολόσωμος, ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ο Άγιος αυτός απ' ό,τι έχω διαβάσει και ακούσει έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά. Πάρετε λοιπόν, τα παιδιά και πηγαίνετε να προσκυνήσε¬τε τον Άγιο παρακαλώντας τον συγχρόνως για τη θεραπεία της ασθενείας των. Είναι βέβαιος πώς θα σάς ακούσει.
Με ενδιαφέρον άκουσε την πρόταση ο ταλαίπωρος πατέρας. Και ο ιερέας συνεχίζει:
Αν αποφασίσετε να επισκεφθείτε τον Άγιο να εξομολογηθείτε όλοι, να νηστέψετε τρεις η μέρες και να κοινωνήσετε εκεί στο ιερό προσκύνημα του Άγιου Ιωάννου του Ρώσου. αυτό είναι το δικό σας καθήκον. Τα υπόλοιπα αφήστε τα στον Άγιο. Και ο ιερέας συνεχίζει. Πρόσεξε Μην απελπιστείς. Ο διάβολος θα σου φέρει εμπόδια σ' αυτό το προσκύνη¬μα. Μην αναβάλλεις.
Περιχαρής έρχεται στο σπίτι και μεταφέρει στην οικογένεια τη συζήτηση που είχε με τον ιερέα. Όλοι χάρηκαν και έμειναν σύμφωνοι, αφού αποφάσισαν και την ημέρα της μεταβάσεώς τους με τις προϋποθέσεις που ο ιερέας τους είπε.
Την παραμονή της μεταβάσεως ετοιμάζονται για το ταξίδι. Το παιδί μπαίνει στο μπάνιο για να πλυθεί. Καθ' ον χρόνον το παιδί πλένεται ακούγεται ένας γδούπος. Τρέχουν και βλέπουν το παιδί στο μπάνιο πεσμένο από τη γνωστή ασθένεια. Δεν χά¬νουν καιρό. Κατ' ευθείαν στο Νοσοκομείο με βαρειά διάσειση. Πονοκέφαλος και ζάλη για ένα δεκαήμε¬ρο περίπου ταλαιπωρεί το παιδί.
Τις η μέρες που βρίσκεται το παιδί εν αναρρώσει στο Νοσοκομείο, ο πατέρας θυμάται κάτι. Θυμάται και χαίρεται. Μονολογεί. Έτσι είναι. μου το είπε εμένα ο πατήρ ...
Τί σου συμβαίνει πατέρα; Παραμιλάς; Τί λες; Ναι παιδί μου παραμιλώ. Πιστεύω πώς βρισκόμαστε πολύ κοντά στη θεραπεία σας. Τί λες πατέρα; Βγήκε κάποιο καινούργιο φάρμακο και δεν το πήραμε είδηση; Όχι παιδί μου, ο π. ... μου προανήγγειλε ότι ο διάβολος θα φέρει εμπόδιο στο ταξίδι μας στον Άγιο. Και να. Αντί για τον Άγιο, είμαστε στο Νοσοκομείο. Δεν πειράζει όμως. Ας έχει δόξα ο Θεός. Έχεις δίκαιο πατέρα. Να ναι δοξασμένο το Όνομα του Θεού.
Πέρασαν οι δύσκολες η μέρες του Νοσοκομείου και η οικογένεια είναι έτοιμη για το προσκύνημα. Κατ' ευθείαν από το Νοσοκομείο μεταβαίνουν στο ιερό προσκύνημα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου.
Μόλις έφθασαν συνάντησαν τον προϊστάμενο του Ιερού προσκυνήματος και του ανήγγειλαν ότι έρχονται να προσκυνήσουν τον Άγιο. Ο αγιασμένος εκείνος άνθρωπος, που και σήμερα υπηρετεί Εκεί τον Άγιο, τους δέχτηκε με πολλή αγάπη. τους συμπόνεσε και τους είπε ότι τα μάτια του έχουν δει πολλά. Ο Άγιος δεν αφήνει κανένα απαρηγόρητο. Μόνο έχετε πίστη.
Την άλλη ημέρα λειτουργήθηκαν, κοινώνησαν των αχράντων μυστηρίων, προσευχήθηκαν στον άγιο και αφού ευχαρίστησαν τον π. Ιωάννη για την αγάπη του επέστρεψαν στο σπίτι τους.Πέρασε μια εβδομάδα, δεύτερη εβδομάδα, πέρασε μήνας και τα παιδιά υγιέστατα. Επισκέπτονται στην Αθήνα το θεράποντα ιατρό και του λέγουν την ιστορία με κάθε λεπτομέρεια. Ο ιατρός, σοβαρός άνθρωπος, πίστεψε στο θαύμα και έκανε το σταυρό του. τους είπε, ότι από τώρα και πέρα εμένα δεν με χρειάζεσθε. Επιστρέψτε στο σπίτι σας και να ακούτε τον πνευματικό σας.
Πέρασαν περισσότερα από δώδεκα χρόνια από τότε. Τα παιδιά απολαμβάνουν την υγεία τους και συνεχώς ευχαριστούν τον άγιο που με τις πρεσβείες του θεραπεύτηκαν.
 8. Ο Άγιος Ιωάννης ευλογεί τους πραγματικά πιστούς

Το 1986 ο Πατηρ Ιάκωβος είχε μεταβεί στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο και αφού προσκύνησε τον Όσιο κάθησε στην αριστερή πλευρά της λάρνακας στο ύψους του κεφαλιού και έβλεπε την θέα του ιερού λειψάνου. Εκπληκτος τοτε παρατήρησε πως το Ιερό λείψανο έκανε κάποιες κινήσεις,ανάλογα με αυτόν που τον προσκυνούσε. Έτσι, άλλους ευλογούσε και σε άλλους έκανε μια κίνηση αποστροφής. Ρωτησε τότε τον Όσιο Ιωάννη (πνευματικώ τω τρόπω όπως ο ίδιος έλεγε) γιατι έκανε αυτες τις κινήσεις αφού όλοι όσοι τον προσκυνούσαν ήταν παιδιά του και τον ευλαβούνταν. Και πήρε την απάντηση:

-Δεν είναι όλοι παιδιά μου απο αυτούς που έρχονται στην εκκλησία μου. Να, αυτη τη γυναίκα που με προσκύνησε με τα δυο της παιδιά δεν την ευλόγησα...

-Γιατί; Ρώτησε ο πατηρ Ιάκωβος

-Διότι βλαστημάει τα παιδιά της!!!

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης του μακαριστού πλέον Πανεπιστημιακού Στυλιανού Παπαδόπουλου (εκοιμήθη ως μοναχός με το όνομα Γεράσιμος στη μονή Δοχειαρίου στις 15/1/2012)

ΠΗΓΗ........... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&sid=3859594408a7c668702bc2d984e0f7e2&start=10

O Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος θεραπεύει ασθενή στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός-1984

Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.

Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.
Τον σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιζάμες και αν επιθυμούσε να του έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη.
- Όχι πάτερ, απάντησε και συνέχισε, με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Σήμερα το πρωί στον «Ευαγγελισμό», στο Νοσοκομείο, ήρθε η γυναίκα μου να με δει.
Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων.
Ή παράλυση, η κακή ψυχολογική κατάσταση, η πρόωρη έξοδος μου από τη δραστηριότητα της ζωής με οδηγούσαν σε μαρασμό, σχεδόν στο θάνατο.

Σήμερα, λοιπόν, το πρωί η γυναίκα μου ήρθε στο Νοσοκομείο, με βρήκε να κοιμάμαι, δεν με ξύπνησε, παρά κάθισε δίπλα στο κρεβάτι μου σε μια καρέκλα. Για λίγα δευτερόλεπτα την πήρε ο ύπνος.
Βλέπει στο όνειρο της ότι, στο διπλανό θάλαμο γινόταν επισκεπτήριο γιατρών. Ανάμεσα τους ήταν ένας άγνωστος ξένος γιατρός.
Τον πλησιάζει η γυναίκα μου και του λέει: Γιατρέ μου, είστε ξένος; Σας βλέπω για πρώτη φορά στο Νοσοκομείο. Σας παρακαλώ στο διπλανό θάλαμο έχω τον άνδρα μου πάνω από δέκα χρόνια παράλυτο. Οι γιατροί μου έχουν πει την αλήθεια, ότι χάνω το σύντροφο μου. Χάνω το στήριγμα μου. Θα πεθάνει ο σύζυγος μου. Ελάτε, γιατρέ μου, να τον δείτε, να του δώσετε κουράγιο, να μας πείτε κάτι και σεις.
- Πήγαινε, κυρία μου, περίμενε και θα δω και το σύζυγο σου.
Ναι, γιατρέ μου, πέστε μου το όνομα σας, να σας περιμένω...
- Ιωάννης Ρώσος, της απαντά.
Ξυπνάει, πετιέται από το κάθισμα της.Με βλέπει που προσπαθώ μόνος μου, στηριγμένος στους αγκώνες μου, να σηκωθώ.
Βοήθησε με, γυναίκα, της λέγω, κάποιος με κρατάει άπ’ τις μασχάλες και με σηκώνει, βοήθησε και συ...
Σηκώθηκα, πάτησα στο έδαφος, όταν τα κλάματα της γυναίκας μου είχαν φέρει γύρω μας γιατρούς και βοηθητικό προσωπικό.
Ό υπεύθυνος γιατρός του τμήματος, ένας πιστός χριστιανός, συγκλονίζεται από τη διήγηση της συζύγου μου και προτρέπει: Κύριε Πολυχρονίου όπως είσαι, μη ζητάς, να αλλάξεις τις πιζάμες σου, φύγετε, πάρτε ταξί στην είσοδο του Νοσοκομείου και πηγαίνετε στο Πνευματικό θεραπευτήριο, στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που είναι στην καταπράσινη κοιλάδα του Προκοπίου της Ευβοίας, όπου και ολόκληρο το ιερό του Λείψανο. Πηγαίνετε, πέστε το μεγάλο σας ευχαριστώ και γυρίστε για το εξιτήριο που αυτή τη φορά –σπάνια βέβαια– το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας “Άγιος!
Και σαν χριστιανός και σαν επιστήμονας ό,τι είπα το πιστεύω. Πάνω από την επιστήμη μας είναι η παντοδυναμία του Θεού και των Αγίων του.

Αυτά μας είπε, Πάτερ. Αυτά ... Δώστε μας και σεις την ευλογία σας.
Αυτά είπε, αυτά είδαμε από τον ευλογημένο αυτό άνθρωπο που με τα κλάματα του (οι άνδρες για να κλάψουν πρέπει κάτι το πολύ σοβαρό να συμβαίνει) έλεγε στον Άγιο εκείνο το «ευχαριστώ» που είναι πρόθυμοι να το πουν όσοι άρρωστοι στα Νοσοκομεία, στα παντός είδους Νοσηλευτικά Ιδρύματα και Άσυλα ανιάτων περιμένουν κάποιον Άγγελο, κάποιον Άγιο, τον Ίδιο τον Κύριο να ταράξει τα νερά για να μπουν σ’ αυτό το μυστήριο που λέγεται θαυματουργική θεραπεία, που όντως γίνεται κατά καιρούς σε ασθενείς που ο Θεός επιλέγει με τα δικά του κριτήρια, σχεδόν άγνωστα σε μάς

ΠΗΓΗ.......... http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&sid=3859594408a7c668702bc2d984e0f7e2&start=10

Στήριξη του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου σε δύσκολη εγκυμοσύνη-2010

Η ιστορία της Βίκυς (Η Βίκυ γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)

Με λένε Βίκυ είμαι 34 ετών και είμαι οκτώ χρόνια παντρεμένη, με τον άνδρα μου γνωριζόμαστε 18 χρόνια και μετά από δέκα χρόνια σχέση πήραμε την απόφαση να φτιάξουμε την δική μας οικογένεια. Παντρευτήκαμε το 2002 και λαχταρούσαμε για τη στιγμή που θα έμενα έγκυος, δυστυχώς όμως μετά από δυο χρόνια προσπαθειών και εξετάσεων ο γιατρός μας είπε ότι δεν γίνεται διαφορετικά (είχαμε και δύο πρόβλημα ) παρά μόνο με εξωσωματική.
Δεν είχαμε άλλη επιλογή και πήραμε την απόφαση να δοκιμάσουμε με την ελπίδα ότι σε εννέα μήνες θα κρατούσαμε το μωρό μας αγκαλιά. Το τηλεφώνημα που έλαβα μετά την β- χοριακη ήταν αρνητικό όπως και στις επόμενες 8 προσπάθειες. Απογοητεύτηκα και από τη στεναχώρια, μου παρουσιάστηκε ένα αυτοάνοσο νόσημα.
Αποφασίζουμε να κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια να αποκτήσουμε παιδί. [i]Την παραμονή τον αποτελεσμάτων είδα στον ύπνο μου τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο ο οποίος μου είπε: “Μη φοβάσαι θα είμαι πάντα δίπλα σου και θα πάνε όλα καλά“.
Την άλλη μέρα και έχοντας ξεχάσει το όνειρο με πήραν τηλέφωνο από το κέντρο, δεν θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα, “Είστε έγκυος” ακούω στην άλλη πλευρά του ακουστικού, δεν πίστευα στα αυτιά μου! Έκλαιγα από την χαρά μου και ο άνδρας μου νόμιζε πως ήταν πάλι αρνητικό το αποτέλεσμα.
Οι πρώτοι μήνες κύλησαν ομαλά χωρίς κανένα πρόβλημα όλες οι εξετάσεις φυσιολογικές και εγώ αισθανόμουν υπέροχα, τρισευτυχισμένη. Την 21η εβδομάδα πήγα για το β επιπέδου με αγωνία να δω το μωρό μου να έχει μεγαλώσει, όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ακούω το γιατρό να λέει ότι η καρδιά του μωρού μου δεν είναι φυσιολογική και πρέπει να με δει εμβρυοκαρδιολόγος. Πάγωσα, το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη μου.
Επισκεφθήκαμε τον εβρυοκαρδιολόγο που μου σύστησε ο γιατρός μου όπως και άλλους δυο, όλοι μου λέγανε να διακόψω την κύηση γιατί το παιδί θα είναι νοητικά και κινητικά ανάπηρο, εγώ ανένδοτη “Θα το κρατήσω και ότι θέλει ο Θεός ας γίνει” είπα σε όλους..
Ευτυχώς ο άνδρας μου και ο γιατρός μου είχαν την ίδια γνώμη με εμένα και με στήριξαν μέχρι το τέλος. Έκανα και αμνιοπαρακέντιση η οποία ήταν φυσιολογική.
Οι επόμενοι μήνες πέρασαν με πολλές εξετάσεις, άγχος και αγωνία για το μωρό μου με αποτέλεσμα το αυτοάνοσο νόσημα να είναι σε έξαρση και να υποφέρω από υψηλούς πυρετούς και πόνους στις αρθρώσεις. Να μην μπορώ να περπατήσω και να πιάσω οτιδήποτε με τα χέρια μου, έλεγα σε όλους “Δεν με νοιάζει φτάνει να γεννηθεί το μωρό μου καλά“.
Με το γιατρό μου αποφασίσαμε να γεννήσω με καισαρική και επισκληρίδιο για να μην ταλαιπωρηθεί το μωρό. Είχα ΠΗΤ 28/6/2010 αλλά μπήκα στο νοσοκομείο 17/6/2010 38 εβδομάδες & 3 ημέρες.
Με πολλή αγωνία και άγχος αλλά και εμπιστοσύνη στο γιατρό μου, 14:05 το μεσημέρι άκουσα το κλάμα της μικρής η οποία ήταν μια χαρά, έκλαψε αμέσως, δεν χρειάστηκε οξυγόνο, την εξέτασε ο νεογνολόγος και τη βρήκε “υγιεστάτη”, βέβαια το πρόβλημα της καρδιάς παρέμενε αλλά δεν κινδύνευε.
Αφού της έδωσα ένα φιλί στο κεφαλάκι της, γιατί δεν μπορούσα να την πιάσω – τα χέρια μου ήταν δεμένα – την έδειξαν στους δικούς μου και μπήκε στην εντατική για παρακολούθηση.Σήμερα μετά από ένα μικρό διάστημα νοσηλείας στο Ωνάσειο η μικρή είναι 9 μηνών και εκτός από το πρόβλημα με την καρδούλα της μεγαλώνει φυσιολογικά χωρίς να την “εμποδίζει” στην ανάπτυξη της. Είναι ένα παιδί φυσιολογικό παίζει, μπουσουλάει, μιλάει (μαμά, μπαμπά), γενικά κάνει ότι ένα παιδί σε αυτή την ηλικία.
Την επόμενη εβδομάδα θα μπούμε στο «Μητέρα» για να χειρουργηθεί έχουμε δρόμο μπροστά μας και αρκετά χειρουργεία, ξέρω όμως πως η μικρή είναι δυνατή και θα τα καταφέρει και αυτό φάνηκε από την αρχή που σχεδόν όλοι οι γιατροί δεν ήθελαν να γεννηθεί, εκείνη τους απέδειξε ότι ξέρει να αγωνίζεται.
Για αυτό το όνομα που της δώσαμε είναι Θεοδώρα γιατί για εμάς είναι δώρο Θεού και Ιωάννα για τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο.ΠΗΓΗ.........http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054&sid=3859594408a7c668702bc2d984e0f7e2&start=10

Και άλλες περιπτώσεις εμφανίσεων και θαυμάτων του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου:

1.Κάποτε, στη δεκαετία του 1980, ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος, είχε εμφανιστεί στον ύπνο μιας χήρας γυναίκας, της κυρίας Α που είχε και μια μοναχοκόρη, που αντιμετώπιζε πρόβλημα με τους συγγενείς της που την είχαν κοροϊδέψει κατάφορα, σε διάφορα κληρονομικά ζητήματα της οικογενείας της και κινδύνευε να της πάρουν το σπίτι στα δικαστήρια (είχαν ήδη γίνει δυο δικαστήρια και ετοιμαζόταν να γινει την επόμενη μέρα και τρίτο χωρις φυσικα πολλές ελπίδες για εκείνη) και της είπε: "ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ. ΕΙΜΑΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ. ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΔΙΚΑΤΗΡΙΟ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΣΟΥ". Πράγματι, την άλλη μέρα, όλως απροόπτως το δικαστήριο αποφάνθηκε για το σπίτι υπερ της χήρας με πλήρη κυριότητα (υπήρχαν ήδη δυο καταδικαστικές αποφασεις). Η Κυρία Α. ποτέ δεν είχε επικαλεστεί και δεν είχε επισκεφτεί το προσκύνημα του Οσίου αλλά ζούσε με την κόρη της, όσο μπορούσε πνευματικά.

Πηγή: Γενική περιγραφή απο το βιβλίο θαυμάτων του Αγίου Ιωάνου του Ρώσσου

2. Ένας φιλος μου διηγηθηκε προ καιρού το εξής: Φέτος το καλοκαίρι στην αναμετάδοση της Θ. Λειτουργίας κάποιας Κυριακής απο την ΕΤ 1 λειτουργούσε και ένας δεσπότης (δεν θυμαμαι ποιος ήταν) στον Καθεδρικό ναό των Αθηνών. Στο τελος της Θ. λειτουργίας, είπε μεταξύ των άλλων στο εκκλησίασμα πως μια γυναικαι παρακαλούσε τον Θεό να της χαρισει ενα παιδί.Καποιο βράδυ είδε στον υπνο της μια μεγάλη εκκλησία με έξι (06) λάρνακες ολόσωμων αγίων. Καποια αυτές ξαφνικά άνοιξε, βγήκε ο άγιος απο μέσα και της είπε (περιληπτικά) πως ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος και πως αυτός μεσολάβησε στο Θεό να κάνει παιδί (το οποίο και έκανε τελικά)!

Ένας άνθρωπος αφηγείται με πολύ παραστατικό τρόπο, την βοήθεια που είχε απο τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο σε απλά και καθημερινά ζητήματα της ζωής του

"..Τον θεωρώ προστάτη μου από τότε που στο λύκειο ανακάλυψα ένα ξωκλήσσι του στο βουνό πίσω απ' το σπίτι μου. Έτσι, σε κάθε μικροδυσκολία άρχισα να ζητάω τη βοήθειά του. Το κουφό της υπόθεσης είναι ότι του έβαζα και διορία! Στην οποία έπεφτε πάντα μέσα. Τυπικότατος ο Άγιος δεν μπορώ να πω. Η πρώτη φορά ήταν μετά από έναν έντονο καβγά που είχα με τους δικούς μου [καθότι έφηβος και αρκετά θερμόαιμος]. Θυμάμαι είχε γίνει της μουρλής στο σπίτι. Έτρεξα κι εγώ στον Άγιο και παρακάλεσα. Χμ.. βασικά δεν έμεινα μόνο στο παρακαλητό αλλά ζήτησα να τα βρούμε με τους δικούς μου μέχρι το βράδυ [ήταν τότε μεσημέρι] χωρίς πολλά διαδικαστικά [μάλλον δεν θα με συνέφερε]. Απ' τη στεναχώρια μου δεν γύρισα σπίτι αλλά τριγυρνούσα στην πόλη. Όταν το βράδυ αποφάσισα να γυρίσω -με βαριά καρδιά- όλα ήταν μέλι-γάλα! Από εκείνη τη μέρα άρχισα να υποψιάζομαι ότι θα με βόλευε να γίνουμε φίλοι με τον Άγιο... Έτσι ακολούθησαν αρκετά τέτοια μικροπεριστατικά που φαντάζομαι για τους περισσότερους δεν σημαίνουν τίποτα, αλλά για μένα έκαναν εμφανή την παρουσία και ευεργετική επίδραση του Αγίου στη ζωή μου.

Βασικά για τον Άγιο Ιωάννη δεν ήξερα τίποτα. Έμαθα μετά από αρκετό καιρό όταν ένα βιβλίο έπεσε στα χέρια μου. Το βιβλίο ήταν μια μυθιστορηματική εκδοχή του βίου του ['Η μορφή ενός Αγίου' της Ελένης Καρυτά]. Ήταν πολύ ωραίο και ως μυθιστόρημα και ως περιγραφή της ζωής του Αγίου Ιωάννη. Νομίζω το έχω διαβάσει τρείς φορές ως τώρα.

Όταν ήμουν φοιτητής, γύρισα ένα Σαββατοκύριακο στην Καβάλα. Είχα επιστρέψει αργά ένα βράδυ από έξοδο και έφερνα γύρες μπροστά απ' το σπίτι μου για να βρω πάρκινγκ. Δεν πρόσεξα όμως ένα αυτοκίνητο της Ασφάλειας που ήταν παρκαρισμένο κάτω απ' το σπίτι μου. Όταν βρήκα παρκάρισμα λίγο μακρύτερα, μου ήρθε να πάω στο εκκλησάκι στο βουνό [ήταν 2 λεπτά περπάτημα] να πω μια καληνύχτα στον Άγιο και να δω αν το καντηλάκι του ήταν αναμμένο. Οι Ασφαλίτες νόμιζαν ότι βγάλανε λαβράκι. Σου λέει τι πάει να κάνει αυτός νυχτιάτικα στο βουνό; [στο οποίο πάντα υπήρχαν φήμες για ναρκωτικά κτλ.] Όταν λοιπόν κατέβαινα το μονοπάτι και πήγα να μπω στην πολυκατοικία μόνο που δεν με συνέλαβαν.
'Τι έκανες στο βουνό μες τη μαύρη νύχτα;'
'Πήγα στο εκκλησάκι ν' ανάψω το καντήλι... '
Άντε τώρα να σε πιστέψουν κοτζάμ μαντράχαλο. Ρεζίλι...
 Λίγο πριν τελειώσω το πανεπιστήμιο έμαθα την σύγχρονη ιστορία του Αγίου, ότι δηλαδή βρίσκεται άφθαρτος στο Προκόπι της Εύβοιας και φημίζεται για τα μεγάλα θαύματα που κάνει ακόμη και σήμερα. Λίγο ντράπηκα που του ζητούσα χάρες γ' κατηγορίας.
Ακόμη δεν αξιώθηκα να πάω να τον προσκυνήσω από κοντά...

Το περιστατικό που με σημάδεψε το περισσότερο το άφησα για το τέλος. Είχα σχετικά δύσκολη στρατιωτική θητεία. Το τέλος όμως ήταν αποτελειωτικό. Λίγες μέρες πριν απολυθώ είχαμε επιθεώρηση από το ΓΕΣ. Ότι δεν έκανα 10 μήνες στο στρατό το έκανα στο τέλος που υποτίθεται όλα είχαν τελειώσει. Τις τελευταίες μέρες πέθανα στην κούραση. Από καθαριότητες, ξεχορτάριασμα, υπηρεσίες, άγηματα και πάει λέγοντας -σ' ένα στρατόπεδο εγκαταλειμένο και με λιγο κόσμο. Στο τέλος πονούσαν τα βλέφαρά μου απ' την κούραση. Αλλά δεν ήταν τόσο η σωματική κούραση, όσο η ψυχική. Ήθελα πια να τελειώνω. Ειδικά αυτό το τελευταίο με την επιθεώρηση μου φαινόταν σαν κακόγουστη φάρσα. Τόσο είχα επηρεαστεί που είχα αυθυποβάλει τον εαυτό μου ότι η θητεία μου δεν θα τελειώσει ποτέ.

Κρεμάστηκα απ' τον Άγιο. Είχα την εικόνα του [την μόνη εικόνα που είχα στο στρατόπεδο και πήρα και μαζί μου στην Αγγλία] και το βιβλίο του. Το διάβαζα όποτε μπορούσα να ξεκλέψω χρόνο. Σε μια στιγμή απόλυτης αδυναμίας και γκρίνιας [λίγο πριν την βραδινή αναφορά] ξαφνικά πλημμύρισα από ένα απερίγραπτο συναίσθημα ευφροσύνης στα όρια του μεταφυσικού. Δεν θέλω να επιχειρήσω να το περιγράψω. Και δε νομίζω ότι γίνεται. Πάντως ήταν σίγουρα κάτι που δεν προήλθε από εμένα αλλά με γέμισε χαρά μέχρις δακρύων.
Η πρώτη μου στιγμιαία σκέψη ήταν 'τι γίνεται; δεν έκανα κάτι για να αξίζω αυτό!'
Στο στρατό είχα εγκταλείψει κάθε απόπειρα προσέγγισης του Θεού. Συνειδητά.

Και ήταν τότε που ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος μου ψιθύρισε μες την ψυχή μου τρείς μόνο λέξεις: 'Δεν έχει σημασία'. Και κατάλαβα. Κατάλαβα και χάρηκα. Ο Θεός δεν περιμένει τίποτα από εμάς. Δεν μας την έχει στημένη στη γωνία. Το μόνο που χρειάζεται είναι η προαίρεση της καρδιάς μας. Και έρχεται.

Άγιε μου Ιωάννη σ' ευχαριστώ για όλα"
 http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054
ΠΗΓΗ........

ΝΕΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

Παρακάτω και ένα άλλο θαύμα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου...
 (Απρίλιος του 2007)...

Πριν από 3-4 χρόνια έτυχε κάποιο πρόβλημα στην οικογένειά μου, θέμα υγείας και ιδιαίτερά σοβαρό.Έχει ξεπερστεί & όλα είναι περίφημα τώρα. Από τη στιγμή που παρουσιάστηκε το πρόβλημα έταξα στον ΟΣΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΡΩΣΣΟ να πηγαίνω κάθε χρόνο στη χάρη του περπατώντας όσο μου το επιτρέπει ο ΘΕΟΣ και η ηλικία μου.

Φέτος που πήγα πάλι έμαθα από δικό μου συγγενικό άτομο που βρισκόταν εκεί στην εκκλησία του αγίου μια κυρία εξιστορούσε ένα πραγματικό γεγονός που της συνέβη λέγοντας ότι με τη βαθιά πιστη και θέληση που είχε ο Αγιος της έδωσε αυτό που ήθελε. Ηταν ζευγάρι παντρεμένο 10 χρόνια (ελληνες ομογενης της γερμανίας) έκαναν προσπαθειες για να αποκτήσουν παιδί αλλά ήταν αδύνατο ακόμα και εξωσωματική. Είχαν ακούσει για τον ΟΣΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΡΩΣΣΟ, ήρθαν & παρακαλεσαν να τους χαρίσει ένα παιδί. Η γυναίκα άφησε τη ΒΕΡΑ της πάνω στο σκίνωμα του ΑΓΙΟΥ και επέστρεψε πάλι πίσω στη γερμανία. Μετά απο μερικούς μήνες μαθαίνει ότι είναι έγκυος εφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι αλλά είχε μια μικρή αναπηρία στο χεράκι του. Αφού σαράντησε το μωρό έκαναν εγχείρηση και είδαν με έκπληξη οι γιατροί ότι στην παλάμη του μωρού υπήρχε η βέρα που είχε αφήσει η γυναίκα!!!

 Και άλλη διήγηση για θαυμαστή παρουσία του Αγίου Ιωάννου Ρώσσου:

"...Συγκινητική είναι και η παρουσία του Αγίου τον Μάρτιο του 1999 στη Σερβία. Όπως η υπέρμαχος Στρατηγός, η Παναγία μας, ενδυνάμωσε τους στρατιώτες μας το 1940, έτσι και ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος σε οράματα που πολλοί τον είδαν, τους βεβαίωσε: «Πηγαίνω στο Βελιγράδι, γιατί σφαγιάζεται η Ορθοδοξία». Και πράγματι· ντυμένος στρατιωτικά ο Άγιος ενίσχυε πολλούς Σέρβους την περίοδο εκείνη με τη θαυματουργική παρουσία του, όπως το κατέθεσαν αυτόπτες αξιόπιστοι μάρτυρες Σέρβοι..."

 ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1965

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

Ο ναός του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου στο Βασιλικό χτίστηκε κατά τα έτη 1966 - 1972, ύστερα από θαύµα Αγιοφάνειας του Οσίου περί τα τέλη Αυγούστου 1965, σε παρακείμενη οικία του Αναστασίου Στυλ. Παπαφράγκα.
Επάνω στον τοίχο ενός µικρού µονόριχτου δωµατίου, στην αυλή του σπιτιού εκείνου, φανερώθηκε τότε, η µορφή της νεκράς κεφαλής του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου. Ήταν µια µορφή γλυκιά, χλωµή, µε κέρινο χρώµα νεκρού λειψάνου (ως 10 εκατοστά) και δεν µεταβλήθηκε ούτε επηρεάσθηκε από το χρόνο, τη φθορά ή την υγρασία του περιβάλλοντος επί 14 έτη (1965-1978).
-Τι είχε γίνει; ερωτούσαν όλοι µε απορία.
-Οι γυναίκες του σπιτιού εκείνου εξήγησαν ότι στο µέρος εκείνο του τοίχου είχαν πάνω σε ξύλινο ράφι ένα µπουκαλάκι µε λάδι από το καντήλι του Αγίου που είχαν πάρει από το Ναό του στο Προκόπι Ευβοίας, όπου βρίσκεται ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος ολόσωµος. Το είχαν λησμονήσει το μπουκαλάκι εκεί και όταν θέλησαν να ασβεστώσουν το δωµάτιο το μετακίνησαν και ω! του θαύµατος! πίσω από το κουτί αυτό που είχε το λάδι, την εικόνα του αγιασµού και την κλωστή µε το ανάστηµα του λειψάνου, φάνηκε η κεφαλή αποτυπωµένη στον τοίχο. Α! αναφώνησαν οι νοικοκυρές (µάνα και κόρη): "είναι ο Αι- Γιάννης ο Ρώσος"!! Έτσι έγινε! "Και ο εωρακώς µεµαρτύρηκεν και αληθινή εστίν η µαρτυρία αυτού" (Ιωάν. ΙΘ' 35).
Επί 13 χρόνια το σπιτάκι εκείνο από κουζίνα έγινε προσκυνητάρι, κρεμάστηκαν εικονίτσες, άναψαν καντήλια, κεριά και λαµπάδες. Έγινε τόπος λατρείας του θαύµατος που έλαµπε στον τοίχο, εκείνο το κεφαλάκι. Αλλά κάποιος άγνωστος, άπιστος, πήγε νύχτα και το κατέστρεψε. (Δυστυχώς, αφού έσκαψε το σοβά του τοίχου το 1978). Εν τω µεταξύ για τους πιστούς για την εκκλησία µας για την Ιερά Μητρόπολη η φανέρωση αυτή (Η ΑΓΙΟΦΑΝΕΙΑ) ήταν θέληση του Οσίου να ανεγερθεί ναός του στο ΒΑΣΙΛΙΚΟ (δεν υπήρχε προ του γεγονότος αυτού σκέψη για εκκλησία καµµία). Άρα ήταν ένα θαύµα η επίσκεψη (µ' αυτόν τον τρόπο) του Αγίου Ιωάννου, σαν να έλεγε: "Θέλω να µείνω κοντά σας, στον τόπο σας, στο χωριό σας". Και χωρίς αναβολή οι ενέργειες άρχισαν (α µ' έπος, αµ' έργον) µε ενθουσιασµό, µε καθολική συµµετοχή του κόσµου και ο ναός θεµελειώ­θηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1966, ηµέρα Κυριακή από τον τότε πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητρόπολης Χαλκίδας κ. Πολύκαρπο Χρυσικό, µετά από πανηγυρική θεία λειτουργία στην Κοίµηση της Θεοτόκου. Από τότε την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου γιορτάζουµε µεγαλοπρεπώς την ΑΓΙΟΦΑΝΕΙΑ του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου. Έγινε για το Βασιλικό τοπική πανήγυρις µε συρροήν. κόσµου από όλη την Εύβοια.

 1.ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ (ΑΦΗΓΗΤΑΙ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ)

Επειδή σήμερα στο Άγιο Όρος, στα Ιεροσόλυμα, στην Αγία Ρωσία, τιμούν τον Αγιάννη το Ρώσο, του οποίου το άφθορο λείψανο αναπαύεται στο Προκόπι της Εύβοιας, θα σου πώ ότι ο άγιος του Θεού- ευσπλάγχνως- προστάτεψε τη ζωή του πατέρα μου, στα χρόνια του Εμφύλιου, όταν εκείνος, υπηρέτησε ως πολύ νέος στρατιώτης.

Ως στρατιώτης, μένοντας στο νησί, στο τμήμα των διαβιβάσεων- πριν αναλάβει ολομόναχος-εθελοντικά- μια αποστολή επικίνδυνη στα όρια ζωής και θανάτου- επικαλέστηκε την ενίσχυση και προστασία του Ρώσου Ιωάννη.

Υποσχέθηκε στον Άγιο - αν έβγαινε ζωντανός, αν παντρευόταν αργότερα και αν αποκτούσε παιδί- το πρώτο του παιδί, να το βάφτιζε στο ναό, στο Προκόπι, και ας ήταν στην άλλη άκρη της Ελλάδος η ιδιαίτερή του πατρίδα.

Περπάτησε για ώρα πολλή, με φλογερή προσευχή και με χτύπους καρδιάς που σχεδόν άκουγε δυνατά τον αχό τους, πέρασε δάσος, προχώρησε μέσα απ' τις τάξεις του "εχθρού" χωρίς να συναντήσει κανέναν, και χωρίς κανείς να τον ανταμώσει.

Όταν έφτασε εκεί που έπρεπε-οι αξιωματικοί που τον περίμεναν, βλέποντάς πως έφτασε ζωντανός, δεν πιστεύαν στα μάτια τους.
- Γιατί;
-Επειδή ο χώρος τριγύρω ήταν πλημμυρισμένος από τις ενάντιες δυνάμεις.

Ο νεαρός -τότε- στρατιώτης, έκανε το σημείο του σταυρού,

ε υ γ ν ω μ ό ν ω ς.

Το δώρο της σωτηρίας, ουδείς του το χρώσταγε.

Το ήξερε.

Το ήξερε διότι κάθε μέρα, έβλεπε δεκάδες να σωριάζονται γύρω του οι σκοτωμένοι.

Και βέβαια κάμποσα χρόνια αργότερα, ο πατέρας, εκπλήρωσε εκείνο το τάμα και στον Αγιάννη το Ρώσο, με βάφτισε.

2.ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΟΓΚΩΝ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Α. Οι Ευβοείς σε αυτόν προστρέχουν σε όποιο πρόβλημά τους.
Πριν λίγες μέρες παρουσιάστηκε σε μια κοπέλλα, που παρουσίαζε σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν το ήξερε και της ζήτησε να του πάει πρόσφορα που είχε τάξει και το είχε ξεχάσει.
Την επομένη ημέρα πήγε σε γιατρό και πρόλαβε τα χειρότερα. Φυσικα τακτοποίησε και το τάμα της.

Άλλοτε θεράπευσε κοπέλλα από κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο ,παρουσιαζόμενος ολοζώντανος μπροστά της την ώρα της μαγνητικής τομογραφίας.

Πολλοί σταυρώνονται με λάδι από το καντήλι και σταματουν οι πόνοι και θεραπεύονται την ίδια στιγμη.

Εχει ιδιαίτερη αγάπη στα μικρά παιδιά .
Πολλοί άνθρωποι βλέπουν να λείπει από την λάρνακά του επειδη τρέχει για βοήθεια παντου και μετα τον βλέπουν να επιστρέφει και να ξανατακτοποιείται μέσα σε αυτήν.
Αυτά προς δόξα Θεου και του Αγίου.

Β.Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΣΣΟΣ ΜΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 11 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑ ΟΓΚἺΔΙΟ ΠΟΥ ΠΟΝΟΥΣΕ ,ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΣΤΕΡΝΟ,ΑΝΑΜΕΣΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΗΘΗ.ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑ
ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΒΑΛΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Τ Ι Π Ο Τ Α!!!!!!!!!!!

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!!!!!!!!

...........................................................................................................................................................
ΠΗΓΗ.........http://www.agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054

ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΚΥΝΩΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ-ΠΡΟΚΟΠΙ ΕΥΒΟΙΑΣ

το Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στο Προκόπι Εύβοιας by viotiashop

Ο Όσιος Ιωάννης είναι υπέροχο παράδειγμα για την «εν Θεώ» ζωή των ανθρώπων γιατί αποκαλύπτει με τα θαύματά του τη θεία δύναμη και μας καθοδηγεί να γνωρίσουμε ψυχικώς μια όντως άγια ζωή, ευεργετική για τον άνθρωπο.

Την μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου εορτάζουμε στις 27 Μαΐου.

Tο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου στο Προκόπι Εύβοιας

Η ομάδα του viotiashop.gr ήταν εκεί και με ευλάβεια κατέγραψε εικόνες.

www.viotiashop.gr 2013

Ομιλία για τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο

Ι.Ν. Αγίου Νεκταρίου Βούλας

π. Αντώνιος Χρήστου

ΝΕΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΡΩΣΣΟ

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος. Ο βίος και τα θαύματα. . Ένα ορθόδοξο αφιέρωμα προς τιμή του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου. Που το άγιο λείψανό του βρίσκεται αδιάφθορο και ακέραιο στο Προκόπι Ευβοίας. Επιτελώντας καθημερινά απίστευτα θαύματα.